เบ็ดเตล็ด ๑๕๕ : หน้า 361/374

เบ็ดเตล็ด ๑๕๕ เต่าส... ๑๒. คำศัพท์พนาม หรือคำศัพท์อื่นที่ขึ้นต้นด้วยสระ คือ มีอักษร “อ” อยู่ต้นคำศัพท์ ไม่ยอมวางไว้เฉยๆ นิยมเรียงสนธิ์เข้ากับคำหรือข้างหน้าตน โดยเฉพาะถ้อยุุประโยค ทำให้ดูสละสวย ให้จำไว้เป็นแบบว่า : อสุส : อิโต จิโต จ : วุตฺตณฺเหต : อิมิ คามาฯ : ตมปนต์ : เอวมว อิญฺเจติ : อฉขุสส : อาปะร : เอตโทโล่ : อถโก ขปฺ ๑๓. ในประโยควรรคจาก กฤิยาจะต้องเป็นกฤิยอันมตรุดเท่านั้น ๑๔. คำว่า กนฺต ใช้กับพระ หรือกนฺตเท่านั้น ใช้กับคาถาสงไม่ได้คำว่า โก โนฺโต ภทฺท ใช้รองเรียกลุคนุสกลเท่านั้น ไม่ใช้กับนกบราช ๑๕. คำว่าอาลปนะ ใช้เฉพาะในประโยคคำพูด (เลขใน) เท่านั้น ไม่มีใช้ในเลขขอบ ๒๖. คำว่า “อาว” มีเฉพาะในเลขนอกเท่านั้น ไม่ใช่ในเลขใน เช่น : เขาวากุลว่า พระเถระพูดอย่างนี้พระเจ้าข้า : โส อาโรเจสิ คำโ โกรเอวมาภ ภเนติ ๆ อย่างนี้ไม่ได้