กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในบทปัญจมิวัตติ คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 51
หน้าที่ 51 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอเกี่ยวกับกฎเกณฑ์การเรียงประโยคในบทปัญจมิวัตติ โดยเน้นการขยายกริยาและนาม รวมถึงการรวมเข้ากับบทอื่น ๆ เช่น บทตุฎิยวิวิัติสดิและบทนิบาต พร้อมตัวอย่างที่ชัดเจนเพื่อส่งเสริมความเข้าใจ ทำให้ผู้เรียนสามารถใช้กฎเหล่านี้ในการเรียงประโยคอย่างถูกต้องและมีประสิทธิภาพในการสื่อสาร.

หัวข้อประเด็น

-หลักการเรียงประโยค
-บทปัญจมิวัตติ
-วิธีการขยายกริยาและนาม
-การรวมบทต่าง ๆ
-ตัวอย่างการเรียงประโยค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๒๕ เก่า - ซึ่ง sis - เพื่อ ใน - เพื่อ วิธีเรียงปัญจมิวัตติ บทปัญจมิวัตติ ตามปกติจะทำหน้าที่ขยายกริยาและนาม จึงมีหลักเกณฑ์เบื้องต้นว่าขยายบทได้ให้เรียงไว้หน้าบทนั้น เช่น : พาราณสิโต อภิญ ฯ สตุติสริสรุกขา อตติ ฯ (๒/๖๒) : นวิน นวมฺเหที บุปพฺวภูติโย เจา บุปฺวา จ ปกฺรึสํ ฯ (๕/๑๐๕) บทปัญจมิวัตติที่มาร่วมกับบทอื่น มีวิธีเรียง ดังนี้ 1. ร่วมกับบทตุฎิยวิวิัติสดิ จะเรียงไว้หน้าหรือหลังบทตุฎิยาวิวิัติ้นก็ได้ เช่น หน้า : อเฎโก ทิสาวาสิโก ภิกฺขุ ราชคฤ สาวตฺติ คเนตุวา..... (๑/๓๑) หลัง : ราชา เสนาบดี ธุรโต ปุทธาเชสิ ฯ 2. ที่มาร่วมกับบทนิบาต คือ ยาว วิณา อญฺญเดตฺระ และ อรานิยมเรียงบทปัญจมิวัตติไว้หลังบทนิบาตเหล่านั้น เช่น ยาว : ยาว อณิฏฌุสฺสวนา ปน เอสนินนาท โกลาหล อมาลิ ฯ (๑/๕๐)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More