ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคและส่วนของประโยค ๑๑
ประกอบในมครภาษานั้น โดยมากประกอบด้วยส่วนประกอบ
ใหญ่ๆ ๓ ส่วน คือ
๑. ส่วนที่เป็นประธาน
๒. ส่วนที่เป็นกรรม
๓. ส่วนที่เป็นกริยา
นอกจากนี้ก็มีส่วนย่อยลงไป คือ ส่วนขยายประธาน ส่วนขยาย
กรรม และส่วนขยายกริยา และในบางประกอบอาจมีศัพท์อปลาุปนะและ
นิบาต่างๆ เข้ามาแทรกบ้าง เพื่อให้เนื้อความสมบูรณ์ขึ้น แต่ทั้งนี้มิได้
หมายความว่าประโยคทุกประโยคจะต้องมีโครงสร้างครบส่วนประกอบ
ดังกล่าว หาได้บังคับเช่นนั้นไม่
ประโยคบางประโยคอาจมีครบ บางประกอบส่วนประกอบอาจ
มีเพียง ๒ ส่วนหรือ ๓ ส่วนเท่านั้น แต่ก็บเป็นประโยครูปร่างได้ใน
เมื่อได้ความครบแล้ว
เช่น ประโยคว่า โส ยาติ = เขาไป ประโยคนี้มีเพียงส่วนที่
เป็นประธานกับส่วนที่เป็นกริยา เท่านั้นก็เป็นประโยคเช่นกัน เพราะ
ได้เนื้อความสมบูรณ์แล้ว
หรือประโยคว่า อญฺญตโธ กิญฺ ญู สาตดฺย วิหาสิ = ภกิญฺรูป
หนึ่งอยู่ที่เมืองสาตดิ ประโยคนี้ส่วนประกอบที่เป็นประธาน ส่วนขยาย
ประธาน ส่วนกริยา และส่วนขยายกริยา แต่ไม่มีส่วนกรรม ก็เป็น
ประโยคสมบูรณ์ได้เช่นกัน
ขอให้จำไว้เป็นเบื่องต้นในเรื่องนี้ก่อนว่า ประโยคต่างๆวน ประ