คู่มือชาวแปลภาษาไทยเป็นมรรค ป.ธ.๕-๙ : หน้า 340/374

คู่มือชาวแปลภาษาไทยเป็นมรรค ป.ธ.๕-๙ ทฤษฎีชาว อุปปุนิ อิโลสิติ ๆ (ประโยคคาถาปัตติตี้ผิดหลัก) เรื่องประโยคคาถาปัตติตี้ นักศึกษา จำเป็นต้องศึกษาและทำความเข้าใจให้ง่องแท้ จึงสามารถจับใจความและแต่งให้ถูกหลักภาษาได้ วิธีที่ดีที่สุดคือศึกษาและทำความเข้าใจจากตัวอย่างที่อยู่ในอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ท่านแต่งและใช้งานมาแต่โบราณ หรือจากพระไตรปิฎกโดยตรง ก็จะได้แบบที่ถูกต้องอ็อเป็นตัวอย่างได้ ประโยค ษูจ จติ ในประโยคที่มีข้อความสรุปเรื่องที่ผ่านมา ว่า “นี้เรียกว่า.......” และใช้ก็เรียกว่า ษูจจ ตุจจประโยค นิยมแต่งรูปรูปเป็น 2 แบบ คือ แบบที่หนึ่ง วางสรรพนามไว้หน้า ตามด้วย ษูจจติ ต่อด้วย นามที่เรียก มีรูปแบบดังนี้ สรรพนาม + ษูจจติ + นามที่เรียก ตัวอย่างเช่น - อยู่ ษูจจติ รูปขุนโ๎ ฯ - อธี ษูจจติ อริยธ ฯ แบบที่สอง วางสรรพนามไว้หน้า ตามด้วยนามที่เรียก ตามด้วย อิติ และ ษูจจติ ตามลำดับ มีรูปแบบดังนี้ สรรพนาม + นามที่เรียก + อิติ + ษูจจติ ตัวอย่างเช่น - อยู่ โมฆบูรโลติ ษูจจติ ฯ