คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ร.๙ : หน้า 166/374

๑๕๐ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.ร.๙ : กูฎุมพิกา ๓๒ สัญชานิตวา นิสิทธาเปตวา กตปฏิสันถารโระ “ภาติตกเฉิโร เม กุหนตีติ ปุจฉา ๆ (๑/๓) : นางยักษ์มาด้วยเพศหญิงหลายของนาง ถามว่า เพื่อนหญิงของฉันอยู่ไหน : ยกชนี ตสฺสา ปิยสหายกาวณฺฒนา อาคนุตฺวาม กูฎิเม สหายิกาติ ปุจฉิ ๆ (๑/๕) : ตอบว่า เพื่อนของข้าพเจ้าเมื่อคนหนึ่ง ๆ ถามว่าเขาอยู่ไหน ๆ : อตฺตี เม เอกา สหายโกติ ๆ กูฎิ โสตี ๆ (๒/๒) ถ้าถามถึงสิ่งที่เห็นตัวตนอยู่ ต้องใส่ก็ยาด้วย เช่น : มหาชนนี้จะไปไหนกัน : อยู่ มหาชโน กูฎิ คจฺฉติติ ๆ (๑/๕) กท่านขอรับ พระคุณเจ้าจำไปไหน : อยู่โอ ปน ภนฺเต กูฎิ คมิสฺสติติ ๆ (๓) ประโยคคำถามในท้องเรื่อง ซึ่งผู้พูดหรือผู้เขียนเป็นผู้ถามเอง และตอบเอง อย่างนี้ในประโยคคำถามนิยมใส่ อิติ ถิ ตำกับท้ายประโยค ประโยคคำตอบไม่ต้องใส่ เช่น : อยู่ ธมมเทสนาม กตฺตฺต ภาสิตา ๆ ลาวตุ้ย ๆ กํ อารพุกฺกติ ๆ (๑/๓) (๔) ประโยคตอบคำไม่นิยมลอกคำถาม คือไม่ต้องใส่คำถามเข้ามาในประโยคตอบ ให้ละไว้ในฐานะเข้าใจ ให้เรียงเฉพาะคำตอบ