คู่มือวิชาแปลภาษาไทยสู่ภาษาอื่น : หน้า 246/374

๒๓๐ คู่มือวิชาแปลภาษาไทยเป็นนคร ป.ธ.๔-๕ ความไทย : ภิกษุผูเป็นบัญฑิตพึงเว้นบาปทั้งหลาย แม้นมีประมาณน้อยเสียง เหมือนผู้ต้องการเป็นอยู่วัน ยาพิษอันร้ายแรง ฉะนั้น เดิม = ยกา ชีวิตถูกโม หลาหล วิส ปิฎฐ, เอวา ปณฺฑิโต ภิกฺขุ อุปมตตานิ ปาปนี ปราวิชเชยโย ๆ เป็น = ชีวิตถูกโม หลาหล วิส วิช วิญ ปณฺฑิโต ภิกฺขุ อุปมตตานิ ปาปนี ปราวิชเชยโย ๆ ตัวอย่างประโยค ย ขยายกริยาวิเศษณะ (ยาว - ตาว) (๑) ตัด ตาว ออก ให้เหลือแต่ ยาว ในประโยคหน้า (๒) แปลกริยาคุมพากย์ในประโยค ยาว เป็นกริยานาม และประกอบด้วย ปัญจมีวิตติ ลงท้ายด้วย อา เพื่อรับกับ ยาว (๓) แปลงบทประธานในประโยค ยาว ให้เป็นฉันทวิกิรติ (๔) บทประธานในประโยค ตาว จะย้ายไปไว้หน้า ยาว ก็ได้ ทั้งนี้ ให้ดูรูปประโยคเป็นเกณฑ์ ตัวอย่างเช่น ความไทย : ขอพระองค์ทรงรับปัจจัยสี่ของขณะพระองค์ ตราบเท่า ที่ข้าพระองค์ยังมีชีวิตอยู่ เดิม = ยาวทั้ง ชีวมิม ตาว เม จตุรโฌ ปจเจย อธิวาสเส สด (๑/๙) เป็น = ยาว มุห์ ชิวา เม จตุรโฌ ปจเจย