คำอธิบายการใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้อง : หน้า 116/374

600 คำอธิบายภาษาไทยเป็นมงคล ป.4-9 หรือ : อนาฏปัญฑิกาสุจิข ฯเปฯ "ทหรถสามเณรม ยหยิ หตุี โอโลเกสนุตติ ฯเปฯ คำที่ใช้ตัวเน้นใน 2 ประโยคนี้ ผิดวาจะแท้งคู่ ประโยคแรก หตุจะเป็น เอก.ไม่ได้ เพราะผิดความจริงและ คำกับศัพท์ว่า โน ซึ่งเป็น พฑ, คือ คนหลายคน (โณ) จะมีมือเพียงมือเดียว (หตุ) ไม่ได้ ประโยคที่ 2 ผิด เพราะผิดความนิยม คือ ในเลขนอก ประธาน คิดกันหลายคน เป็น พฑ, แต่ในเลขในเป็นเอก. (มายฺุ) ซึ่งแสดงว่าคิดคนเดียว และ หตุ ฯผิดความจริงอีก ในแง่ว่าพระหนุ่มเนรน้อย ตั้งหลายรูป จะมองดูคนตั้งหลายคนเห็นเพียงมือข้างเดียวไม่ได้ ในประโยคอื่นพึงเทียบเคียงประโยคข้างต้น เช่น : บัดนี้ แม่มือของเราก็จะกระดิกกระเดียดไม่ได้ : อิทานี เม หตุโตปี อวิธยํโย ฯ (ผิด) พวกมนุษย์เห็นเหล่ากิฏิผู้สมบูรณ์ด้วยวัตร มีจิตเลื่อมใส จิ้งปลาดอกสบะแล้วนิมนต์ให้นั่ง : มนุสูลา วตฺตสมฺปนฺน ภिฺญู ฐิสวก ทิสวา ปสนฺนจิตตา อาสนะ ปฺญาเปตวบา นิสีทาเปสฺว (ผิด) การใช้งานจึงพอสรุปได้ดังนี้ (๑) คำพที่นิยมใช้เป็น เอก. อย่างเดียว ก็ต้องใช้ในรูป เอก. เท่านั้น ห้ามใช้ในรูป พฑ, เพราะผิดความนิยม คือ คำพานามที่นับจำนวนไม่ได้