คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.5-9 : หน้า 196/374

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นนคร ป.5-9 การใช้ศัพท์ในประโยค การใช้ศัพท์ภาษามคร ในประโยคจะต้องให้ตรงกับความหมายในภาษาไทย เพราะศัพท์แต่ละคำมีความล็อกซึ่งต่างกัน แม้จะแปลเป็นไทยอย่างเดียวกันก็ตาม เช่น ความไทยว่า “กิน” ต้องดูเจ้าของกิจยา ก่อนว่าใครกิน กินอะไร แล้วใช้ศัพท์ไปตามความหมายนนั้น เช่น คนกินข้าว ต้องใช้ว่า มนุสโลโล โภชน ภูฌัชติ ๆ คบกินผลไม้ ต้องใช้ว่า มนุสโลโล ผลฌิ ขาติ ๆ คนกินน้ำ ต้องใช้ว่า มนุสโลโล อุฑิ ปิวิติ ๆ โคโหนฑญ่า ต้องใช้ว่า โคโล ติณา ขาติ ๆ ประโยคแถนี้ใช้ว่า มนุสโลโล โภชน ขาติ, อุฑิ ภูฌัชติ หรือ โคโน ติณา ภูฌัชติ ๆ ดังกีดนี้ผิด ผิดเพราะใช้ศัพท์ผิดความหมายของคำผฟ ได้กล่าวมาข้างแล้ว ในเรื่องไวๆเกี่ยวกับ การใช้ศัพท์ต่างๆ ในที่นี้ ขอกล่าวเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้ศัพท์บางคำศัพท์ที่น่ารู้ เพื่อเป็นแนวทาง คือ การใช้ ก ศัพท์ ก ศัพท์ มีวิธีใช้ตามนายทั้งในรูปของ ก ในรูปที่แปลเป็น ก เช่น โก กา กา เนน ในรูปที่มอธอำนำหน้าและตามหลัง เช่น โก จิ กา เจลิ เป็นต้น แต่ละรูปนั้นนอกจากมีความหมายแปลกกันออกไป แล้ว ยังวิธีใช้ต่างกันออกไปด้วย ดังจะกล่าวเป็นแนวทางดังนี้