การใช้คำศัพท์ก่อนและหลังในภาษาไทย : หน้า 205/374

คำศัพท์และความหมาย ๒๖๙ ผู้เขียนไม่เกี่ยวร้านในกิจที่จะพึงช่วยกันทำ ถึง พร้อมด้วยปัญญา พิจารณาอันเป็นอุบายในกิจนั้น อาจทำอาจจัดได้ เป็น : อธิ ภิขวย ภิกขุฯเป๓ ตตลฯ ทกโ โหติ อนโล ตตรปาย ยิ้มสาย สมุนาคโต อลํ กาถํ อลํ สวิราตุ (งฺงฺ ค. ๑/๑๕๕) การใช้ ปรมั และ ดาว ศัพท คำศัพท์ คือ ปรมั และ ดาว ต่างก็แปลว่า ก่อน เหมือนกัน และเป็นกริยา ว่าสันยะเช่นกัน แต่มีวิธีใช้อย่างกันอยู่ ในที่นี้จะให้ หลักสังเกตตามที่ท่านใช้ในปกรณ์ทั้งหลายได้ดังนี้ (๑) คำว่า ก่อน ในความหมายก่อนหลังตามปกติธรรมดา คือที แรก ครั้งแรก ของกิริยาอาการอื่นๆ เช่น ไปก่อน พูดก่อน มาก่อน นอนก่อน เป็นต้น นิยมใช้ ปรมั ซึ่งเข้าได้ทั้งกริยาในระหว่างและ กริยาควบพากย์ เช่น ความไทย : เพราะโทษ คืออาภัยในเมืองเวลานั้นพวกคน ตายยาได้ทำกาละก่อน มคธ : ตต๓ ฉตกโกเสน ปรมั ทุติตมุนสุลา กาลม์กูล (๗/๘๗) ความไทย : ข้าแต่คุณพ่อทั้งหลาย ดิฉันจะไปก่อนเสียทีเดียว ตามคำของพ่อผัว ไม่สมควร แม้ก็จริง มคธ : ตตา กินจา ปี มยุ่ สสุรส วนหนน ปรมมะ