การใช้คำและไวยากรณ์ในภาษาไทย คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 155
หน้าที่ 155 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการใช้คำและไวยากรณ์ในภาษาไทย โดยเน้นที่การเปลี่ยนคำและการซ้อนคำที่ถูกต้อง รวมถึงการสังเกตว่าศัพท์ไหนที่นิยมซ้อนหรือไม่ เพื่อให้ผู้เรียนสามารถนำไปใช้ในการเขียนและพูดได้อย่างถูกต้อง. นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างที่ชัดเจนเพื่อช่วยให้เข้าใจการใช้งานในบริบทต่างๆ การสังเกตและจดจำจะช่วยให้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ดียิ่งขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-การใช้คำและไวยากรณ์
-การเปลี่ยนคำในภาษาไทย
-การซ้อนคำในภาษาไทย
-ตัวอย่างคำและการใช้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ไวยากรณ์และสัมพันธ ๓๗๙ (๕) สังโยคคิคคิดที่อยู่ในศัพท์ผิด เช่น หิโล เป็น หงิโล สีโยโค เป็น สีโยโค อวสิิโร เป็น อวงสิโร อานิสโล เป็น อานิสงโล กลวโล เป็น กลวงโล สื้นโต เป็น สงูโต สิโวโค เป็น สงูโค ฯลฯ (ฎ) ซ้อนสังโยคในที่ไม่นิยมซ้อน แต่ไม่ซ้อนในที่นิยมซ้อน เช่น ลุคติ เป็น ลุคคติ สูครฺ เป็น สุครฺ อุกุกฉติ เป็น อุกฉฉติ ลุจริต์ เป็น ลุจจริต์ นิคจฉติ เป็น นิคฉจติ ทุกกรฺ เป็น ทุกกรฺ อ่านนุเทโลโร เป็น อ่านนุเทโร ทุจริติ เป็น ทุจริติ ฯลฯ เรื่องซ้อนและไม่ซ้อนนี้ ดูออกจะลำบากอยู่เหมือนกัน จึงต้องคอยสังเกตที่ท่านใช้ในปกรณ์ทั้งหลาย แล้วจดจำไว้ว่า ศัพท์ไหนท่านซ้อนโดยมากศัพท์ไหนท่านไม่ซ้อน ก็ให้จำไว้เพื่อนำไปแต่งใช้เอง ซึ่งพอมีหลัก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More