ไวยากรณ์และสัมพันธ ๑๐๕ : หน้า 121/374

ไวยากรณ์และสัมพันธ ๑๐๕ คงรูปวัดดีนั้นๆ ไว้ เช่น : กลัวโจร ใช้ โจรงาม ภายใน มีใช้ โจร ภายใน : ผมยกโทษให้ท่าน ใช้ ขามี เด มี๓ ขามี : ประทุร้ายบุคคลผูไม่ประทุร้าย ใช้ อุปาทูโลสลูก สุตสติ มีใช้ อุปาทูรี ทุตสติ ส่วนอื่นๆ พึงสังเกตและค้นคว้าด้วยตัวเองต่อไป (๓) ตัวประธานของกริยากิตที่เข้าสมาส ๑ นามนามหรือ คุณนามที่เข้าสู่คำพัทธาวาสนะ ๑ เข้ากับคำพัทธหรือวากาปัจจัย ๑ ต้องมีรูปเป็นอัตภูมิวิภัตติตายตัว จะเป็นรูปวิภัตติอื่น เช่น ทุตยาวิตติ ไม่ได้ เช่น : อุชเช ยุมฺหิ สรตกัปสลาส นิณฑติ คตปจเยน ธมุนเทสนา จ มหติ วิสิสติ ฯ (๑/๙๗) : สตุก สมาปติติ สมาปนวกฺขา ณฺตวา เทว อคฺคสากากาปี เสสกุฏิ บิ สมาปติติ สมาปชฺชูสิ ฯ (๑/๙๗) : สพฺพปาโล สุ อกรณฺ ใกล สกุลสุปลมฑ ฯ ราเคหนิ ขอโย นิพฺพานํ ฯ วิภัตติขยายต คำที่ประกอบด้วยวิภัตติขยาย ทำหน้าที่เป็นกริยาคุมพากย์ ถ้าประกอบผิดวิภัตติแล้วจะทำให้ผิดความ และบางทีทำให้เสียสัมพันธ์