ไอเการณ์และสัมพันธ ๑๐๗ : หน้า 133/374

ไอเการณ์และสัมพันธ ๑๐๗ กิจอย่างหนึ่งทำหน้าที่คุมพาหนะ อีกอย่างหนึ่งต้องประกอบด้วย อนุตมาน ปัจจัยวางไว้ข้างหน้าหรือข้างหลังกิจเราดพาหนะ ซึ่งแสดงว่ากิจ2 อย่างนั้น ทำพร้อมกัน เกิดขึ้นพร้อมกัน ในกิจ2 อย่างนั้น ให้ถือกิจยาอาการหรืออธิบายบใหญ่ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ฯลฯ เป็นหลัก คือ ให้ประกอบเป็นกิจวาคุมพาหนะ อีกกิจหนึ่ง ให้ถือเป็นกิจรารองหรือกิจย่อย ประกอบด้วยอนุต มาน ปัจจัย กิจารคุมพาหนะนั้นจะประกอบเป็นปัจจุบันกลหรืออดีตกลก็แล้วแต่เนื้อความ สูงง่ายๆ ก็คือ ถ้าทำกิจพร้อมกัน2 อย่าง ให้ประกอบกิจย่อย ด้วยอนุต มาน ปัจจัย ประกอบกิจเรยใหญเป็นกิจราคุมพาหนะ เช่นตัวอย่าง : ตสมิม สมย สถฺถา ปวดติปวรรมาโลโก เชตวน-มหาวารา วิทริติ มหาชน สกุคมคเณ จ โฆษมคเณ จ ปฏิจาสายมาโน ฯ (๑/๕) : เทวปุตโตโจ ชปา อาภาหนสุสาวิรุฬ พาหพ ปคุหย โรณฑโต อุภาสิ ฯ (๑/๒๖) แม้ อนุต มาน ปัจจัย ที่มาคู่กับ ต ปัจจัย ก็พึงเทียบเคียงตาม นั้น เช่น : วิสาขา สุตรู วิชามนา จิต ต ฎ ภิสวา อปนุตวา อุสุจิ ฯ (๓/๖๐)