ไอเการณ์และสัมพันธ ๑๐๗ คู่มือ วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.4-9 หน้า 133
หน้าที่ 133 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการทำกิจกรรมพร้อมกัน 2 อย่าง โดยการควบคุมพาหนะและการประกอบด้วยอนุตมานปัจจัย ว่ามีการดำเนินกิจกรรมหลักและกิจกรรมรองอย่างไรในชีวิตประจำวัน ทั้งนี้มีตัวอย่างและการใช้คำในบทความเพื่อให้เข้าใจถึงกระบวนการดังกล่าว โดยการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมและการทำให้กิจกรรมต่างๆ มีประสิทธิภาพ เช่น การยืน เดิน นั่ง นอน และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับพาหนะและกิจกรรมที่ทำในขณะนั้น

หัวข้อประเด็น

- กิจกรรมควบคุมพาหนะ
- อนุตมานปัจจัย
- กิจใหญ่และกิจย่อย
- ตัวอย่างของการทำกิจกรรมพร้อมกัน
- ความสำคัญของกิจกรรมในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ไอเการณ์และสัมพันธ ๑๐๗ กิจอย่างหนึ่งทำหน้าที่คุมพาหนะ อีกอย่างหนึ่งต้องประกอบด้วย อนุตมาน ปัจจัยวางไว้ข้างหน้าหรือข้างหลังกิจเราดพาหนะ ซึ่งแสดงว่ากิจ2 อย่างนั้น ทำพร้อมกัน เกิดขึ้นพร้อมกัน ในกิจ2 อย่างนั้น ให้ถือกิจยาอาการหรืออธิบายบใหญ่ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ฯลฯ เป็นหลัก คือ ให้ประกอบเป็นกิจวาคุมพาหนะ อีกกิจหนึ่ง ให้ถือเป็นกิจรารองหรือกิจย่อย ประกอบด้วยอนุต มาน ปัจจัย กิจารคุมพาหนะนั้นจะประกอบเป็นปัจจุบันกลหรืออดีตกลก็แล้วแต่เนื้อความ สูงง่ายๆ ก็คือ ถ้าทำกิจพร้อมกัน2 อย่าง ให้ประกอบกิจย่อย ด้วยอนุต มาน ปัจจัย ประกอบกิจเรยใหญเป็นกิจราคุมพาหนะ เช่นตัวอย่าง : ตสมิม สมย สถฺถา ปวดติปวรรมาโลโก เชตวน-มหาวารา วิทริติ มหาชน สกุคมคเณ จ โฆษมคเณ จ ปฏิจาสายมาโน ฯ (๑/๕) : เทวปุตโตโจ ชปา อาภาหนสุสาวิรุฬ พาหพ ปคุหย โรณฑโต อุภาสิ ฯ (๑/๒๖) แม้ อนุต มาน ปัจจัย ที่มาคู่กับ ต ปัจจัย ก็พึงเทียบเคียงตาม นั้น เช่น : วิสาขา สุตรู วิชามนา จิต ต ฎ ภิสวา อปนุตวา อุสุจิ ฯ (๓/๖๐)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More