ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไวยากรณ์และสัมพันธน์ ๑๖๖
(๘) แยกศัพท์ผิด หรือที่เรียกว่า "ฉักศัพท์" คือ แยกศัพท์ที่เป็นศัพท์เดียวกันออกเป็น ๒ ตอน โดยวิธีเขียนส่วนหนึ่งไว้บนรรทัดบนสุดบรรทัดพอดี เลยเขียนส่วนต่อมาไว้ที่บรรทัดล่าง เช่น ศัพท์ว่า สาวตดิ์เขียน สาวต- ไว้บรรทัดบน แล้วเขียน ถิย ไว้บรรทัดล่าง หรือเขียนสาวตดิ- ไว้ข้างบน ต่อด้วย ย ด้านล่าง-ding ซึ่งชื่อว่า แยกศัพท์ผิด พึงดูตัวอย่างการแยกศัพท์ผิดต่อไปนี้ โส เอกทิวส์ นหา- นิติฤดี คณุตวา อาคจ- ฉนโต อนุตรมคูเค สม- ปุนลาสข ฯเปฯ อย่างนี้ถือว่าแยกศัพท์ผิดในทุกบรรทัด วิธีแยกศัพท์ที่ถูกต้อง คือ แยกได้เฉพาะศัพท์สมาสเท่านั้น และแยกตรงรอยต่อระหว่างศัพท์ต่อศัพท์ คือเมื่อแยออกแล้วสามารถรู้ ความหมาย และแปลได้ทั้งศัพท์ล่าง ศัพท์บน ขอให้ดูตัวอย่าง อฏฺ มาหโมคคลานฺ- เถโร สายณสมเม ย ราชค- นคร อมาลิ ๆ เสฏฐิ อุตตนา ปาลิติ วนฺป- ปฎิ นิสสาย ฯเป ฯ ข้อดี ก็ใช้ได้ในภาษาไทยด้วย คือ อย่าแยกศัพท์จนเสียดความหมาย เช่น