คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 30/374

๑๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ทำให้บทประธานชัดเจนยิ่งขึ้น บทขยายประธานนี้นิยมเรียงไว้หน้าตัว ประธานเลย เช่น ศัพท์วิเสสนะ ทุกกร์ กมฺม มยา กต ฯ ศัพท์วิเสสนสัพพนาม อย์ มหาชโน กุรี คจฺฉติ ฯ (๑/๕) ศัพท์สัญญาวิเสสนะ สาวตถิย์ กร อทินนปุพฺพโก นาม พฺราหฺมโณ อโหสิ ฯ (๑/๒๓) ศัพท์สามีสัมพันธะ มหา อีตา ปุตติ ปฏิสภิตวา กุฎมฺพสฺส สามินี ภวิสฺสติ ฯ (๑/๔๓) ศัพท์อาธาระ ตาม อาวาเส ภิกขุ สนฺนิปติสุ ฯ หตถิโน อนุโตกุจฉัย สฏฐี ปุริสา อปราปร์ จากมนฺติ ฯ (๒/๓๒) บทกรรม บทกรรม คือ บททุติยาวิภัตติซึ่งออกสำเนียงอายตนิบาตว่า “ซึ่ง” เรียกทางสัมพันธ์ว่า “อวุตตกมุม” เป็นบทที่คล้ายกับทำหน้าที่ ขยายกิริยาให้ชัดเจนขึ้น แต่ในที่นี้ขอแยกไว้เป็นบทหนึ่งต่างหาก เพื่อ มิให้สับสนในภายหลัง บทกรรมนี้เรียงไว้หน้ากิริยาที่เป็นสกัมมธาตุเท่านั้น เช่น โส ตสฺสา คพุภปริหาร อทาส ฯ (๑/๓) สามเณโร ตตฺถ นิมิตต์ เหตวา ยฏฐิโกฏิ วิสสชฺเชตวา ติสสา สนฺติก คโต ๆ (๑/๑๕)