การใช้ศัพท์คู่ในภาษาไทย คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 213
หน้าที่ 213 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการใช้ศัพท์คู่ในภาษาไทย ซึ่งมีตัวอย่างและคำอธิบายการใช้ศัพท์ที่ถูกต้องให้เหมาะสมกับความนิยมของภาษา พร้อมชี้ให้เห็นถึงผลกระทบเมื่อใช้ศัพท์ผิด การเลือกใช้ศัพท์ให้ถูกประเภทมีความสำคัญเพื่อความเข้าใจที่ดีและการสื่อสารที่ชัดเจนในวรรณคดี โดยยกตัวอย่างศัพท์คู่ต่าง ๆ เช่น บุญบาป, ซ้ายขวา และอื่น ๆ เพื่อการศึกษาและการนำไปใช้งานอย่างแม่นยำในบทคัดย่องที่เกี่ยวข้อง จึงควรให้ความสำคัญในการเลือกใช้ศัพท์อย่างรอบคอบเพื่อการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-การใช้ศัพท์คู่
-ประเภทของศัพท์
-ความสำคัญของการใช้ศัพท์ถูกต้อง
-ตัวอย่างศัพท์คู่ในภาษาไทย
-ข้อควรระวังในการใช้ศัพท์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อญฺญตรสุส ภิกขุโน อทาส ฯ ศัพท์และความหมาย ๑๙๗ ใช้ศัพท์อย่างนี้เรียกว่า ใช้ศัพท์ผิดคู่ หรือผิดฝาผิดตัวกัน แม้ จะแปลได้เหมือนกันก็ตาม ก็ถือว่าผิดความนิยมของภาษา ทำให้เสีย รสภาษาทางวรรณคดี และไม่สละสลวยด้วยประการทั้งปวง เพราะฉะนั้น จึงควรระวังการใช้ศัพท์ประเภทนี้ให้ถูกต้องไว้เป็นดี ต่อไปนี้ จักยกตัวอย่างศัพท์ที่เป็นคู่ไว้ให้ดูพอเป็นอุทาหรณ์ และเพื่อนำมาใช้ได้ถูกต้อง ความไทย บุญบาป, ความดีความชั่ว ซ้าย ขวา ข้างบน ข้างล่าง เพียงใด เพียงนั้น ฉันใด ฉันนั้น ข้างหน้า ข้างหลัง ก่อน ภายหลัง ข้างนอก ข้างใน ศัพท์คู่ ปุญฺญ-ปาป, กุศล-อกุศล วาม - ทกฺขิณ อุปริ - เหฏฐา, อุปริม - เหฏฐิม ยาว - ตาว, ยาวตา - ตาวตา ยถา - ตถา, ยถา - เอว ปุรโต - ปจฺฉโต ปุร์ - ปจฺฉา พหิ - อนฺโต เด็กชาย เด็กหญิง กุมาโร - กุมารี ขันติ โสรัจจะ ขนฺติ - โสรจฺจ ขมา - โสรตา ฯลฯ การใช้ศัพท์แทนกัน ในบางครั้ง นักศึกษาไม่สามารถจำศัพท์ตามแบบได้ หรือไม่อาจ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More