กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๖๓ : หน้า 79/374

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๖๓ อย่างนี้ ความตอนนั้นจะเป็นประโยคอนาทรเสียเป็นส่วนมาก แต่ถ้าความตอนนั้นไม่ส่อไปในลักษณะนั้น แยกตัวต่างหาก เบ็ดเสร็จไปเลย ไม่มีเค้าว่าจะสัมพันธ์เข้ากับบทใดบทหนึ่งในประโยคนั้น ได้เลย เนื้อความตอนนั้นจัดเป็นประโยคลักขณะแน่ ดูตัวอย่างประกอบ : เมื่อน้องชายนั้นร้องไห้อยู่ทีเดียว พี่ชายไปยังสำนักพระ ศาสดาแล้ว ทูลขอบวช : ตสฺส วิรวนตสุเสว สตฺถิ สนฺติก คนตวา ปพฺพชช์ ยาจิตวา....... (๑/๗) ในประโยคนี้เมื่อกลับเป็นภาษาบาลีแล้ว อาจแปลได้อีกอย่างหนึ่ง ว่า พี่ชายของน้องชายผู้กำลังร้องไห้อยู่ทีเดียว ไปยังสำนักของพระ ศาสดา ทูลขอบวชแล้ว - เมื่อพระเถระไม่ยอมจีบหลับ เมื่อผ่านไปเดือนแรก โรคตาก็เกิดขึ้น ฯ : เถรสส นิทท์ อโนทุกมนฺตสฺส ปฐมมาเส อติกกันเต อกขิโรโค อุปปชช ฯ (๑/๔) ประโยคนี้ ส่อให้แปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า เมื่อผ่านไปเดือนแรก โรคตาของพระเถระผู้ไม่ยอมจีบหลับก็เกิดขึ้นแล้ว ดังนี้ ในตัวอย่างทั้งสองนี้ เราอาจเรียงเป็นว่า ตสฺมึ วิรวนเตเยว และ เป็น เถเร นิทท์ อโนทุกมนฺเต ก็ได้ แต่เนื้อความจะขาดห้วนเด็ดขาด ทํานองไม่เกี่ยวกับศัพท์ใดในประโยค ทั้งๆ ที่ส่อว่าสัมพันธ์กันอยู่