คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 362
หน้าที่ 362 / 374

สรุปเนื้อหา

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธนี้มีการชี้แจงแนวทางการใช้สัพพนามและศัพท์กิริยาสมาส พร้อมด้วยตัวอย่างการแปลที่ถูกต้องและความแตกต่างของคำที่มีการเขียนใกล้เคียงกันแต่ความหมายต่างกัน รวมถึงตัวอย่างของการเลือกใช้คำอย่างเหมาะสมในเชิงการแปล บทเรียนนี้มุ่งเน้นการนิยามคำที่ใช้ในภาษาและเทคนิคการแปลที่ถูกต้องเพื่อให้คำแปลมีความหมายที่ชัดเจนและใกล้เคียงกับต้นฉบับมากที่สุด.

หัวข้อประเด็น

-สัพพนาม
-หลักการแปล
-ศัพท์กิริยาสมาส
-ตัวอย่างการแปล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๓๔๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ๒๑. ต สัพพนาม ที่แปลงเป็น น มีรูปเป็น นํ เน เนส มีคติ เหมือน เต เม โว โน คือ ห้ามเรียงไว้ต้นประโยค ๒๒. เมื่อนึกศัพท์ไม่ออก ห้ามแต่งศัพท์ล้อสนามหลวง ถือว่า ผิดร้ายแรง เช่น นกกระจาบ แต่งเป็น กจาปสกุโณ ต้นกากะทิง แต่งเป็น กากทิรุกโข จักวาลนี้คับแคบนัก แต่งเป็น อิท จากวาฬ อติคุปต์ ฯลฯ ๒๓. ศัพท์กิริยาสมาส คือ ศัพท์นาม หรือคุณนามที่มาสมาสกับ กิริยาที่มีรูปมาจาก กร กฏ ภู ธาตุ เช่น ต้องลง อี หรือ อิ เสมอ : ยาน + กตา เป็น ยานีกตา : พฺยนฺต + กโรติ เป็น พฺยนฺติกโรติ : จิตฺต + กตา เป็น จิตฺตึกตา : พหุล + กโรติ เป็น พหุลีกโรติ : อนุปุพฺพ + กถา เป็น อนุปุพพิกถา : ธมฺม + กถา เป็น ธมฺมีกถา เป็น สีติภูโต ให้ดี เช่น : สีต + ภูโต ๒๔. ศัพท์ที่เขียนใกล้เคียงกัน แต่ความหมายต่างกัน ต้องสังเกต : อญฺญตร แปลว่า เว้น เป็นอัพยยศัพท์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More