การแปลและการใช้ศัพท์ในภาษาไทยโบราณ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 112
หน้าที่ 112 / 374

สรุปเนื้อหา

คู่มือนี้เสนอแนวทางในการแปลภาษาไทยเป็นมคธ โดยเน้นการใช้คำที่ถูกต้องในประโยค พร้อมตัวอย่างที่แสดงถึงการใช้ศัพท์ที่ผิด รวมถึงการปรับปรุงคำเพื่อให้ถูกต้องตามหลักการแปล เช่น การใช้คำว่า 'กโรนต์' ต้องเป็น 'กโรนฺติ', 'อุปนิสนฺตา' ต้องเป็น 'อุปนิสนฺติโย', และ 'สกทาคามี' ต้องเป็น 'สกทาคามินิโย' เพื่อให้การสื่อสารมีความชัดเจนและถูกต้องมากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่างการใช้ประโยคในบริบทต่าง ๆ ที่สามารถนำไปใช้งานได้จริงในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-การแปลภาษาไทยเป็นมคธ
-การใช้ศัพท์ที่ถูกต้อง
-หลักการทำงานของภาษาศาสตร์
-ข้อผิดพลาดในการแปล
-ตัวอย่างการใช้คำในประโยค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๙๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : เถโร ติ อิตถี อตฺตโน กมุมนต์ กโรนต์เยว ทิสวา น อุปสงฺกมิ ฯ ๒) : แม่โคนมทั้งหลายได้ยืนเบียดกันในที่ประมาณ อุสภะหนึ่ง : อุสามตฺเต ฐาเน คาวิโย อญฺญมญญ์ อุปนิสนฺตา อฏฐ์สุ ฯ กรณีเช่นนี้ รวมถึงศัพท์ที่เป็นวิกติกัตตาด้วย ซึ่งบางทีก็ใช้ผิด ลิงค์กัน เช่น ๓) : ภิกษุทั้งหลาย ในหญิงเหล่านั้น พวกอุบาสิกาที่เป็น โสดาบันก็มี ที่เป็นสกิทาคามีก็มี ที่เป็นอนาคามี ก็มี........ : สนฺเตตฺถ ภิกฺขเว อุปาสิกาโย โสตาปนนา, สนฺติ สกทาคามี, สนฺติ อนาคามี.... (ผิด) : ข้าแต่พระแม่เจ้า ขอพระแม่เจ้าจงเป็นสุข มีอายุ ยืนเถิด : อมุม สุขี โหหิ ทีฆายุกา ฯ ในตัวอย่างทั้ง ๔ ประโยคนี้ ใช้อัพภันตรกิริยาและวิกติกัตตาผิด ลิงค์ทั้งสิ้น ที่ถูกต้องเป็นดังนี้ ประโยคที่ ๑) กโรนต์ ต้องเป็น กโรนฺติ ประโยคที่ ๒) อุปนิสนฺตา ต้องเป็น อุปนิสนฺติโย ประโยคที่ ๓) สกทาคามี ต้องเป็น สกทาคามินิโย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More