ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๒๘๘ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
เป็น
=
มาตาปิตนํ วตถูมิ ส เพส ปุตตาน
สนฺตกานิ ๆ
(๒) ถ้าประโยค ย มีกิริยาคุมพากย์อยู่ ให้เปลี่ยนกิริยานั้นเป็น
กิริยาซึ่งเป็นบทวิเสสนะของ ต หรือ เป็นอัพภันตรกิริยา โดยประกอบ
เป็นกิริยากิตก์ด้วย ต อนุต มาน ปัจจัย ตัวใดตัวหนึ่ง ตามกาลเดิม
ของกิริยาคุมพากย์ ซึ่งเปลี่ยนมานั้น ส่วนรูปวาจกจะเป็นอย่างไรก็
แล้วแต่เนื้อความเดิม เช่น
เดิม
ความไทย : ผู้คบพวกคนพาล ย่อมจะถึงความพินาศ
โย ปุคฺคโล พาเล เสวติ, โส วินาส์ ปาปุณาติ ฯ
บุคคโล พาเล เสวนฺโต วินาส์ ปาปุณาติ ฯ
เป็น
=
=
หรือ = พาเล เสวมาโน บุคคโล วินาส์ ปาปุณาติ ฯ
ความไทย : เหตุการณ์ ที่ข้าพเจ้าคิดไว้แล้วครั้งนั้น เป็น
จริงขึ้นแล้ว ในบัดนี้
เดิม
เป็น
=
=
ย์ ตทา จินฺเตส, ต การณ์ อิทานิ ตถา ชาติ ฯ
ตทา จินติต์ การณ์ อิทานิ ตถา ชาติ ฯ
(๓) ถ้าในประโยค ย มีบทขยาย ย มาก เมื่อลบ ย ต แล้ว
ศัพท์วิเสสนะต่างๆ อาจเรียงไม่ถูกที่ถูกทางหลักการเรียง ก็ให้จับเรียง
เสียใหม่ให้ถูกที่ได้ เช่น
ความไทย : พ่อ ทรัพย์สินที่มีอยู่ในสกุลนี้ ทั้งสวิญญาณก
ทรัพย์ ทั้งอวิญญาณกทรัพย์ จงเป็นภาระของ
พ่อทั้งหมด