คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 326/374

๓๑๐ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ตลอดจนชื่อวัด ก็มักจะขนานนามที่เคยมีในพระนคร ศรีอยุธยา มคธ : อิจเจวน' วุตฺตนิทานกถา อิมสฺมิเยว รตนโกสินท- มหานคร พุทธเจติยานํ การาปนเหตุ อโหสิ ฯ กฏ ฯ โส หิ ปฐมจากวัสโก ขตฺติโย มหาราชา สยามกานมินฺโท, ยถา สิริอยุชุฒิยมหานคร อิทธ อโหสิ ผีต อาทิณณมนุสฺสํ สมฺปนฺนสสส์, ตเถวมม นวราชธานีภูต รตนโกสินทมหานคร อารามาทีห วุฑฒิ วิรุฬห์ เวปุลุลี ปาเปตกาโม อโหสิ, ยถา จ ปุพเพ สิริอยุชฌิยมหานคเร ตเถว รตนโกสินทมหา- นคเร อารามาทโย กาเรส ฯ นิทสนญเจตฺถ ทฏฺฐพฺพ์ ฯ ราชนิเวสนมปิ อารามาปิ ยถา สิริ อยุชุฒิยมหานคเร เอวเมว การิตา : เตสํ อารามาน นามาน, ยาน กานิจิ นามาน สิริอยุชฌิยมหา นคเร ปากฏภูตปุพพาน อเหตุ, เตสมนุสาเรน การิตานิ ฯ (สนามหลวง ๒๕๒๕) ๔. การติดความ สำนวนภาษาไทยที่กำหนดให้แต่งนั้น ในบางตอนอาจมีข้อความ ที่สลับซับซ้อนวกวนบ้าง มีข้อความที่เยิ่นเย้อซ้ำซากบ้าง มีข้อความที่ ซ้ำกับข้อความข้างหน้าบ้าง ถือว่ามีข้อความที่เกินความจำเป็น หาก