กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในวรรณกรรมไทย : หน้า 47/374

: กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๓๑ - พระราชาผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินถูกชาวเมืองให้พ่ายแพ้อยู่ พระองค์ ทรงเคยได้ยิน หรือทรงเคยได้เห็น ณ ที่ไหนบ้าง : กห์ ตยา ปฐวิสฺสโร ราชา นาคเรหิ ปราชัยมาโน สุตปุพฺโพ วา ทิฏจปุพฺโพ วา (๖/๕๒) - สินไหมอันท่านได้ยกขึ้นแล้ว จงมีแก่ท่านนั่นแหละ ตยา อาโรปิตทณโฑ ตุยหเมว โหตุ ฯ (๓/๕๓) วิธีเรียงบทอนภิหิตกตฺตานี้ กำหนดแน่นอนตายตัวลงไปไม่ ได้ บางทีท่านเรียงไว้นอกแบบนี้ก็มี เช่น เช่น : อตฺตโน อนนุจฉก วีตราคานํ อนุจฉก วัตถุ ปริทหิตวา เอวรูป์ ปาปกมุม กโรนเตน ภาริย์ ตยา กต์ ฯ (๑/๗๓) : ภทฺทกนฺเต สาม กต์ มม อาโรเจนเตน ๆ (5/9) 5. บทเหตุ ซึ่งขยายบทใดให้เรียงไว้หน้าบทนั้น ทั้งนามทั้งกิริยา : ชื่อว่าญาติ เพราะอำนาจเกี่ยวดองกับสกุล และชื่อว่า มิตร เพราะความเป็นผู้เห็นกันเป็นต้น : กุลสมพนฺธวเสน ญาติ จ สนฺทิฏฐาทิภาเวน มิตตา จ... : แม่คุณ ข้าวกล้าที่เธอทำไว้ ไม่เสียหาย เพราะน้ำท่วม ไม่เสียหายเพราะน้ำแห้ง เลย : อมุม ตยา กต์ สสส์ เนว อจฺโจทเป็น นสฺสติ น อโนทเกน นสฺสติ ๆ (๑/๔๘) ๗. บทเหตุ ถ้ามาคู่กับบทอวุตฺตกมฺม ให้เรียงไว้หน้าบทอวุตต