หลักการแต่งภาษาไทยเป็นมคธ : หน้า 315/374

หลักการแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ ๒๙๙ เมื่อแต่งเป็นภาษามคธ ก็จะต้องให้ได้ลักษณะถูกต้องสํานวนมคธ คือ ยึดภาษามคธเป็นหลัก เมื่อแปลกลับมาเป็นภาษาไทย ก็จะต้องให้ได้ ลักษณะถูกต้องตามสํานวนภาษาไทย ยึดภาษาไทยเป็นหลัก มิใช่แต่ง ภาษามคธตามแบบภาษาไทย หรือแปลเป็นภาษาไทยตามแบบของ ภาษามคธ ตัวอย่างเช่น สํานวนไทย : ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่หนึ่ง สํานวนมคธ : ปฐมสฺส ขตฺติยสฺส โอรโส อโหสิ ฯ : ปรเม ขตฺติเย โอรโส อโหสิ ฯ ไม่ใช่ สํานวนไทย : หมอรักษาโรค สํานวนมคธ : เวชโช โรค ติกิจฉา ฯ ไม่ใช่ : เวชโช โรค รกฺขติ ฯ ต่างๆ เหล่านี้ นักศึกษาพึงระวังให้มาก ขอให้ข้อสังเกตไว้เป็น เบื้องต้นอย่างนี้ก่อน วิธีการตีความ การตีความสำนวนไทยก่อนที่จะแต่งเป็นสำนวนมคธเป็นสิ่งจำเป็น ดังกล่าว จึงเพื่อให้สามารถแต่งมคธได้โดยสะดวก และรักษาความเดิม ในภาษาไทยไว้ได้ นักศึกษาพึงทราบแนวทางการตีความ ดังต่อไปนี้ ๑. อ่านข้อความสำนวนภาษาไทยที่เป็นต้นฉบับให้จบเรื่องโดย ตลอด เพื่อรู้ว่าสำนวนหรือข้อความภาษาไทยที่ท่านกำหนดให้แต่งนั้น