คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 184/374

๑๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ทําให้ผู้สอบงงงวย และหลงสํานวนได้ง่ายๆ ทั้งๆ ที่เป็นศัพท์ง่ายนิด เดียว หรือเป็นศัพท์ที่เห็นดาษดื่นเจนตา แต่ไม่เคยแปลออกศัพท์เต็ม จึงทำให้ฉงนไปว่าเป็นศัพท์ใหม่ เลยประกอบศัพท์เอาเองใหม่ ที่กัน ตามสํานวนนั้น สํานวนสอบภูมินี้มักจะพบบ่อยๆ ในประโยคชั้นสูงๆ เพราะถือว่า เป็นผู้ชานาญในสํานวนดีแล้ว จึงควรระวังให้ดี ต่อไปนี้ จักยกศัพท์ที่ท่านแปลออกสนามหลวงมาแล้ว ในปีนั้นๆ มาแสดงเพื่อเป็นแนวทาง ศัพท์ว่า ภิกฺขเว ท่านแปลว่า ดูก่อนพวกเธอผู้เห็นภัย (๖/๒๕๑๔) สสาโร อนาถปิณฑิกเสฏฐี ตว์ (ค่ากราบทูล) การท่องเที่ยวไปในวัฏฏะ เศรษฐีผู้มีก้อนข้าวเพื่อคนไม่มีที่พึ่ง (๔/๒๕๑๔) ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท (๕/๒๕๑๔) นิมนฺเตตฺวา เผดียง โสสานิกธูตงฺค์ ธุดงค์สำหรับภิกษุผู้อยู่ในป่าช้าเป็นวัตร (๔/๒๕๑๕) รตฺตกมฺพลสาณิยา ด้วยม่านซึ่งทำด้วยผ้ากัมพลสีแดง (๕/๒๕๑๕) พุทธเสยยาย จากการบรรทมของพระพุทธเจ้า (๕/๒๕๑๕) พุทธคารเวน ด้วยความตระหนักในพระพุทธเจ้า (๕/๕๑๕) ยาปนมตฺต์ อาหารที่พอเลี้ยงอาตมา (๕/๒๕๑๕) อนาคเต ในกาลอันยังไม่มาถึง (๔/๒๕๑๖) ปณฺฑิตปุริโส บุรุษผู้นําเนินกิจด้วยปรีชา (๕/๒๕๑๖)