ข้อความต้นฉบับในหน้า
เบ็ดเตล็ด ๓๕๕
คำตอบจริง โดยเขียนแบบตัวบรรจงให้อ่านง่ายชัดเจน เขียนเว้นบรรทัด
เขียนหน้าเดียว และเว้นวรรคตอนให้ดูสวยงามเสมอกันไปทุกวรรค
๑๓. การเขียนแยกศัพท์ ต้องระวังแยกให้ถูกต้องตามหลัก ถ้า
เป็นศัพท์ยาวแยกไม่ได้ ก็ให้เว้นว่างไว้
จะฉีกศัพท์
ไปเขียนในบรรทัดใหม่ดีกว่า
และชิดขอบ
๑๔. การเขียนต้องเขียนให้ชิดเส้นคั่นหน้า
กระดาษด้านขวามือ ไม่ใช่ปล่อยโล่งทั้งซ้ายขวา สลับกันไปมา เป็น
การสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุและมองดูไม่สวยงาม เพราะไม่ได้แนวกัน
๑๕. ควรรักษาความสะอาดให้มากที่สุด หากมีลบ ขูด ฆ่าต้อง
ทำโดยระมัดระวังเป็นพิเศษ ให้ดูเป็นระเบียบไม่ใช่ลนจนกระดาษฉีกขาด
หรือมองดูสกปรกเลอะเทอะไปหมด หากมีตกเติมอย่างไร ก็ให้ทำ
เครื่องหมายให้ชัดเจน
๐
๑๖. เมื่อจบประโยคใหญ่แล้วนิยมทําเครื่องหมาย “ๆ” ไว้ท้าย
ประโยคไม่นิยมปล่อยว่างๆ หรือใช้เครื่องหมาย . เหมือนในหนังสือ
แบบเรียน แต่ถ้าจบประโยคใหญ่แล้ว ยังมีประโยคต่อมาอีกโดยใช้
ประธานเดียวกับประโยคต้นนิยมทำเครื่องหมาย, แทน ฯ จนจบ
ประโยคตอนนั้น แล้วจึงใส่เครื่องหมาย ฯ
ฯ
๑๗. ในประโยคเลขใน นิยมทำเครื่องหมาย “ (อัญประกาศ
เปิด) ไว้ต้นประโยคด้วย เพื่อให้ทราบชัดว่าประโยคเลขใน เริ่มต้นที่
ตรงไหน
แต่ไม่นิยมทำเครื่องหมาย ” ไว้ท้าย เมื่อจบประโยคแล้ว
เพราะมี อิติ ศัพท์ เป็นเครื่องหมายบอกอยู่ เช่น