การใช้ศัพท์ในประโยคคำถาม : หน้า 199/374

ศัพท์และความหมาย ๑๘๓ ต้องวางไว้ต้นประโยคเหมือน ปี ในประโยคคำถาม เช่น ความไทย พวกพราหมณ์เหล่านี้มีกำลังด้วย มีมากด้วย ถ้า เป็น : เราพูดอะไรในที่สมาคม ทุกคนแม้ทั้งหมดก็จะลุก ขึ้นเป็นกลุ่ม เอเต พลวนโต เจว พหู จ สเจ สพฺเพส สมาคมฏฐาเน กิญจิ กิเลสสามิ สัพเพปิ วคค วคเคน อุฏฺฐเหย (กิญจิ เป็นวิเสสนะของ วจน์) (๖/๑๐๗) ความไทย : พระเถระคลี่ผ้าเก่าที่เขานั่งตรวจดู ไม่เห็นส่วนใด เป็น ที่พอจะถือเอาแม้พอทำเป็นผ้ากรองน้ำได้ จึงแขวน ไว้ที่กิ่งไม้กึ่งหนึ่ง พร้อมทั้งกระเบื้อง : เตน ปน นิวตฺถปิโลติกขณฑ์ โอโลเกนโต ปริสฺสาวนกรณีมตฺตมป์ คยหุปค์ กัญจิ ปเทส อทิสวา กปาเลน สทธิ์ เอกิสสา รุกฺขสาขาย จเปสิ (๕) กี ศัพท์ในรูปของ กี ก็ดี กา ก็ดี โก ก็ดี ใช้ในประโยค คำถามเท่านั้น ไม่ได้ใช้ในประโยคบอกเล่าธรรมดา แม้ในประโยค ธรรมดาจะมีสำนวนว่า ใคร อะไร อยู่ก็ตาม ต้องใช้ ที่ ศัพท์ที่มี จิ ตาม เป็น โกจิ กาจิ กิญจิ ซึ่งแปลว่า ใคร ๆ ..........ไรๆ แต่สำนวน ไทยสันทัดแปลสั้น ๆ ว่า ใคร อะไร เฉยๆ เช่น ความไทย : ก็อะไรอยู่ในห้องนั้น สามเณร ๆ เป็น : กี ปเนตสฺมึ คนฺเภ โหติ สามเณร