ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไวยากรณ์และสัมพันธ์ ๑๑๙
ตปัจจัย เป็นเรื่องของอดีต กิริยาวัตตมานาเป็นเรื่องของปัจจุบัน
เมื่อทั้งสองมาคู่กันก็ได้ความหมายว่า เรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงอย่างนี้ ซึ่ง
ได้เกิดขึ้นเสร็จแล้ว
และกำลังเป็นไปอยู่ในขณะนั้นด้วย
ดังนั้น หากความตอนใดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วและกําลังเป็นไป
อยู่ ให้แต่งเป็นรูป “ต + วัตตมานา” เช่น
ความไทยว่า : ขณะนี้ อันตรายเกิดขึ้นแล้วในหมู่บ้านนั้น
: อิทานิ อนุตราโย ตสฺมึ คาเม อุปฺปนฺโน โหติ ฯ
(แสดงว่า ผู้พูดประสงค์ว่า เวลาที่พูดนั้นอันตรายเกิดขึ้นนาน
แล้ว และยังเป็นไปอยู่ ยังไม่หมดไป )
ถ้าแต่งเป็นว่า : อิทานิ อนุตราโย ตสฺมึ คาเม อุปฺปชฺชติ ฯ
(แสดงว่า ผู้พูดเน้นว่า อันตรายกำลังเกิดขึ้นอยู่ทีเดียว ซึ่ง
การเกิดยังไม่เสร็จสิ้น ก็เป็นผิดความประสงค์)
อุปฺปชฺชิ)
หรือแต่งว่า : อิทานิ อนุตราโย ตสฺมึ คาเม อุปปันโน (หรือ
(แสดงว่า อันตรายเกิดขึ้นเสร็จแล้ว เดี๋ยวนี้ผ่านไปแล้ว หรือยัง
อยู่ยังไม่แน่ใจ และศัพท์ว่า อิทานิ กับ อุปปันโน หรือ อุปปชช ค้าน
กาลกันอยู่ในตัว)
ความไทยว่า : ท่านผู้เจริญ เมื่อก่อนกระผมเป็นสามเณร
แต่เดี่ยวนี้ กระผมเป็นคฤหัสถ์แล้ว อนึ่ง
กระผมเมื่อบวช ก็ไม่ได้บวชด้วยศรัทธา
บวช เพราะกลัวแต่อันตรายในหนทาง