ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๓๐ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
ความไทย : ภิกษุผู้เป็นบัณฑิตพึงเว้นบาปทั้งหลาย แม้มี
ประมาณน้อยเสีย เหมือนผู้ต้องการเป็นอยู่เว้น
ยาพิษอันร้ายแรง ฉะนั้น
เดม
==
เป็น
ยถา ชีวิตกาโม หลาหล วิส ปริวชฺเชติ,
เอว์ ปณฺฑิโต ภิกขุ อปฺปมตตานิปิ ปาปาน
ปริวชฺเชยฺย ๆ
ชีวิตกาโม หลาหล วิส วิย ปณฺฑิโต ภิกขุ
อปปมตตานิปิ ปาปานิ ปริวชฺเชยย ๆ
ตัวอย่างประโยค ย ขยายกริยาวิเสสนะ (ยาว - ดาว)
(๑) ตัด ตาว ออก ให้เหลือแต่ ยาว ในประโยคหน้า
(๒) แปลงกิริยาคุมพากย์ในประโยค ยาว เป็นกิริยานาม และ
ประกอบด้วย ปัญจมีวิภัตติ ลงท้ายด้วย อา เพื่อรับกับ ยาว
(๓) แปลงบทประธานในประโยค ยาว ให้เป็นฉัฏฐีวิภัตติ
(๔) บทประธานในประโยค ตาว จะย้ายไปไว้หน้า ยาว ก็ได้
ทั้งนี้ ให้ดูรูปประโยคเป็นเกณฑ์
ตัวอย่างเช่น
ความไทย : ขอพระองค์ทรงรับปัจจัยสี่ของข้าพระองค์
ตราบเท่า ที่ข้าพระองค์ยังมีชีวิตอยู่
เดิม
เป็น
=
=
ยาวาห์ ชีวามิ, ตาว เม จตฺตาโร ปัจจเย
อธิวาเสถ ฯ (๑/๙๑)
ยาว มยุห์ ชีวนา เม จตฺตาโร ปจฺจเย