คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 114/374

๙๙ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ - ปรตฺถิมาย ที่สาย กชงคล นาม นิคโม ตสฺสาปเรน มหาสาลา......(มงคล ภาค ๑) (๔) ศัพท์ที่ท่านใช้ในปกรณ์ทั้งหลาย แม้จะผิดความนิยมและผิด หลักที่ศึกษามา ก็อย่าถือว่าของท่านผิด เพราะไวยากรณ์เกิดทีหลัง แต่ไม่ควรใช้ตามแบบท่าน ควรใช้ให้ถูกความนิยมดีกว่า เช่น : ยสฺส เอตา ธนา อิตถิยา ปุริสสส วา ฯ (๓/๑๒๙) (๕) ในประโยคคำถาม ผู้ถามถามถึงสิ่งหรือบุคคลที่มองไม่เห็น กัน หรือมองเห็นแต่ไม่แน่ใจหรือด้วยความเข้าใจผิด มีความนิยม ดังนี้ ก. ถ้ามุ่งถามถึงบุคคล อย่างที่ในภาษาไทยทักกันในที่มืดๆ ว่า “ใคร” นั่นแหละ อย่างนี้ให้ใช้รูปศัพท์เป็น 1. คือ โก อย่างเดียว แม้ผู้ถูกถามจะเป็นลิงค์อะไรก็ตาม เช่น ตอนพระนางมัทรีมาเคาะประตู เรียกพระเวสสันดรกลางดึก พระเวสสันดร : โก เอโส (ใครน่ะ) พระนางมัทรี : อห์ มาที (หม่อมฉันเอง มัทรี) ข. ถ้ามุ่งถามถึงสิ่งของวัตถุ อย่างนี้ ให้ใช้ น คือ กี อย่าง เดียว แม้สิ่งที่ถูกถามถึงนั้น จะเป็นศัพท์ลิงค์อื่นก็ตาม เช่น ถาม : กี ปน อิมสฺมึ คพเภ โหติ ฯ ตอบ : มัญจา ภนฺเต, เอตเลเต สามเณเรหิ ติยโย ฐปิตา ฯ ถาม : ปรตฺถิมาย ทิสาย กี นิมิตต์ ฯ ตอบ : ปาสาโณ ภนฺเต ฯ