คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 66/374

๕๐ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ เรื่อยไป เช่น : โส เอกทิวส์ นหานติตถ์ คนตวา นหาตุวา อาคจฺฉนฺโต ....(๑/๓) ๒. เรียงไว้หน้าประธาน โดยมากก็คือ ศัพท์ที่ประกอบด้วย “ตวา” ปัจจัย ที่แปลว่า “เพราะ, เว้น หรือ ครั้นแล้ว” เช่น สุตวา ทิสวา สเปตวา กตวา นิสสาย เป็นต้น เช่น : อิท กิร ฐาน ทิสวา ตถาคโต เทวทัตต์ ปพพาเชส ฯ (๑/๑๓๗) : อิทานิสฺส ม เปตวา อญฺญ์ ปฏิสรณ์ นตฺถิ ฯ : อาจริย์ เม นิสสาย ชีวิต ลัทธ์ ฯ และคือ ศัพท์ที่ประกอบด้วย ต อนุต มาน ปัจจัย เช่น : วฏฺฏ ปน เขเปตวา ฐิโต ขีณาสโว คตทธา นาม ฯ (๔/๕๔) : อากงุขมาโน หิ ภควา หิมวันต์ ปพฺพตราช สุวณฺณนฺติ อธิมุจฺเจยฺย ๆ (๗/๑๖๐) : สพฺพรตต์ ปูน ปธาน ปทหนฺโต โยคาวจโร จ ธัมมกถ เถนฺโต ธัมมกถิโก จ ฯเปฯ ชานาติ ฯ (๓/๑๐๙) ๓. เรียงไว้หลังกิริยาใหญ่ ในกรณีอนุกิริยาทำหน้าที่พร้อมกับ กิริยาใหญ่ หรือเป็นกิริยาอปรกาล แต่เป็นกิริยาที่รองไปจากกิริยาใหญ่ ซึ่ง ถืออิริยาบถใหญ่ เป็นประมาณ คือ ยืน เดิน นั่ง นอน เป็นต้น เช่น : ตสฺมี สมเย สตฺถา ปวตฺติตปวรธมฺมจกฺโก ฯเปฯ