คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 220/374

๒๐๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ประโยคเดิม : เอวรูป์ หิ สหายก ลภนฺเตน เอกโต วสิต ยุตต์ ฯ แปลงว่า : เอวรูป์ หิ สหายก ลภนฺเตน เอกโต วสนภาโว ยุตต์ ฯ อย่างนี้ถือว่าแปลงแล้วผิด คือผิดทั้ง ลภนฺเตน และ ยุตต์ เพราะผิดสัมพันธ์ทั้งคู่ จึงต้องใช้ความชำนาญ และความรู้เป็นพิเศษ จึงจะทําเรื่องนี้ได้ดี ความหมายของศัพท์ ดังกล่าวมาบ้างแล้วว่า ศัพท์แต่ละศัพท์นั้นมีความหมายในตัว ซึ่งไม่เหมือนกัน และวิธีใช้ก็ใช้ต่างกรณีกัน ดังนั้น จึงควรจะได้ศึกษา ความหมายของศัพท์ไว้บ้าง เพื่อจะได้นำศัพท์ไปใช้ได้ถูกเรื่อง ถูกความ ที่ประสงค์ ในตอนสุดท้ายของบทนี้ จึงจักแสดงศัพท์ต่างๆ พร้อมทั้ง ความหมายให้ดูพอเป็นอุทาหรณ์ ซึ่งจะได้แสดงให้เห็นว่าใช้ในกรณีไหน ด้วย ดังนี้ ๑. เฉโก กุสโล โกวิโท ปณฺฑิโต ๒. วินา ฐเปตวา ฉลาดในการทำความผิด ทำชั่ว การหากิน ตามปกติธรรมดาโลก ฉลาดในการตัดความชั่ว ฉลาดในการประพฤติธรรม ในการทำความดี ฉลาดในการทําด้วยปัญญา เว้นอย่างสูง เว้นพลัดพราก คือ ขาดเสียมิได้ เช่น ผัวเว้นเมีย เว้นพระพุทธเจ้า เป็นต้น เว้นไว้ส่วนหนึ่งจากหลายๆ ส่วน โดยเอาไว้