ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๒ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
กมุม เช่น
:
: เมื่อไม่พูด เมื่อไม่ทำ ชื่อว่าย่อมยังมโนทุจริต ๓
ประการ ให้เต็ม เพราะตนมีใจถูกอภิชฌาเป็นต้น
ประทุษร้ายแล้วนั้น
อภาสนฺโต อกโรนฺโต ตาย อภิชฌาทีห์ ปทุฏฐมานส
ตาย ติวิธี มโนทุจจริต ปูเรติ ฯ (๑/๒๒)
๔. บทอิตฺถมภูต (มี, ด้วยทั้ง) ที่เป็นนาม นิยมเรียงไว้หลังตัว
ส่วนอิตถีมภูตกิริยา จะเรียงไว้หลัง
ประธานหน้ากิริยาคุมพากย์
อิตถัมภูตนาม หรือเรียงไว้หน้าก็ได้ เช่น
:
: ลิงนั้น ตกลงไปบนปลายตอแห่งหนึ่ง มีตัวถูกตอเสียบ
แล้ว ด้วยทั้งใจที่เลื่อมใส ตายแล้ว.......
โส เอกสม ขาณุมตุลเก ปติตวา นิพฺพุทธคตฺโต
ปสนฺเนน จิตเตน กานํ กตฺวา.....(๑/๕๕)
: นายพรานนั้นไม่อาจปล่อยหรือวางศรได้ มีน้ำลายไหล
ออกจากปาก เป็นดั่งมีซี่โครงแตกอยู่มีรูปกระสับกระส่าย
ยืนอยู่แล้ว
: โส สร วิชส เซตมปิ โอโรเปตมปิ อสกโกนฺโต
ผาสุกา ภิชฺชนฺเตหิ วัย มุขโต เขเสน ปคุฆรนเตน
กิลนฺตรูโป อฏฐาสิ ฯ (๕/๒๕)
๙. บทสหตุถตติยา (กับ, ด้วย) คือตติยาวิภัตติที่เข้ากับ สห
หรือ สทฺธิ์ นิยมเรียงต่างกันคือ ถ้าเข้ากับ สห นิยมเรียงไว้หลัง สห