ข้อความต้นฉบับในหน้า
การเรียงประโยคอธิบายความ ๒๕๑
๒. ในประโยคบอกเหตุผลที่มีคำว่า “เพราะ” ตามหลังคำว่า “ชื่อ
ว่า” นิยมเรียงศัพท์ที่แปลว่า “ชื่อว่า “นั้นไว้ท้ายประโยค โดยไม่ต้องใส่
นาม ศัพท์ เข้ามารับ ทั้งนี้เพราะที่แปลว่า “ชื่อว่า” หนุนเข้ามา ก็เพราะ
เป็นไปตามหลักแห่งการแปลที่มีคำว่า “เพราะ” อยู่ข้างหน้า ดังตัวอย่าง
ในข้อ ๒.๒ และตัวอย่างอื่นๆ เช่น
ความไทย : ความเพ้อเจ้อนั้น ชื่อว่ามีโทษน้อยเพราะมีอาเสวนะ
เป็น
ไม่นิยมเป็น
:
(ความเคยชิน) น้อย ชื่อว่ามีโทษมาก เพราะมี
อาเสวนะมาก ๆ
: โส (สมผปปลาโป) อาเสวนมนุทตาย อปสาวชฺโช
อาเสวนมหนฺตตาย มหาสาวชฺโช ฯ (มงคล ๑/๒๑๑)
โส........สาวชโช นาม......มหาสาวชฺโช นาม ฯ
นาม ศัพท์ไว้คู่กับ เพราะ ด้วย
๓.
ที่ท่านวาง
เช่นตัวอย่างว่า
เตปิ หิ กาเมตพฺพโต กามา นาม ฯ (มงคล ๑/๒๐๓)
แบบนี้มีที่ใช้น้อย ไม่นิยมถือเป็นแบบ จึงไม่ควรถือเอาเป็น
บรรทัดฐาน นิยมใช้ที่ไม่มี นาม ศัพท์ กำกับเป็นส่วนมาก
๔. ในการอธิบายความของศัพท์เพื่อให้เกิดความแจ่มแจ้งนั้น
ศัพท์
ที่เป็นบทตั้ง (ศัพท์ที่แปลว่าชื่อว่า) ท่านมีวิธีเรียง เท่าที่สอบทานดู ก็มี ๔
แบบ คือ
๑
แบบที่ ๑ เป็นแบบที่ใช้ อิติ ศัพท์ แทน นาม ศัพท์ เป็นแบบ
ตั้งอรรถ ดังตัวอย่างที่ ๒.๔ และตัวอย่างอื่นๆ เช่น
: พาหุสจจนติ พหุสฺสฺตภาโว ๆ
:
สิปปนฺติ ยงกิญจิ หตุถโกสลล์ ฯ ( มงคล ๑/๑๓๔)