คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 270/374

๒๕๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ เป็น หรอ ไม่ใช่ : ตตฺถ ปฏิปทาวิสุทธิ์ นาม สสมภาริโก อุปจาโร, อุเปกขา พรูหนา นาม อปปนา, สมุป สนา นาม ปญฺจเวกขณา ฯ (วิสุทธิ์ ๑/๑๘๙) : ตตฺถ สสมภาริโก อุปจาโร ปฏิปทาวิสุทธิ์ นาม อปปนา อุเปกขานพรหนา นาม, ปัจจเวกขณา สมุปห์สนา นาม ฯ : ตตฺถ ปฏิปทาวิสุทธิ์ สสมภาริโก อุปจาโร, อุเปกขานพรูหนา อปปนา ฯเปฯ (ไม่นิยม) ความไทย : บรรดาอัปปนาโกศล ๑๐ ประการนั้น ที่ชื่อว่าการ เป็น หรือ ไม่นิยม ทำวัตถุให้สละสลวย คือ การทำวัตถุทั้งหลายทั้ง ภายในทั้งภายนอกให้เรียบร้อย ๆ : ตตฺถ วัตถุวิสทกิริยา นาม อรุณฤติกพาหิราน วัตถุนํ วิสทภาวกรณ์ ฯ (วิสุทธิ์ ๑/๑๖๓) - ตตฺถ อชฺฌตฺติกพาหิราน์ วัตถุนํ วิสทภาวกรณ์ วัตถุวิสทกิริยา นาม ๆ : ตตฺถ วตถุวิสทกิริยา อ ตติกพาหิราช วัตถุน วิสทภาวกรณ์ ฯ ยังมีการใช้ นาม ศัพท์ ในสำนวนอื่นอีก ๒-๓ สำนวน ซึ่ง ล้วนแต่กำหนดง่ายและเรียงเข้าประโยคไม่ยากทั้งสิ้น จึงไม่ขออธิบาย ไว้ในที่นี้ เช่นประโยคต่อไปนี้ : อิท อายุกฺขเยน มรณ์ นาม ฯ (วิสุทธิ์ ๒/๑)