ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๕๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
ออกเป็นข้อสอบในชั้นนั้นๆ มาแล้ว คือ
(๑) ศัพท์ทุติยาวิภัตติ ที่ท่านแปลก่อน
- ฝ่ายพวกศากยะนอกนี้ พูดอย่างนี้ว่า......พวกเราไม่อาจ
เพื่อ.....ที่ยวไปแทบประตูเรือนของท่านได้ แม้ถึงพวก
เรา ก็น้ำคราวเดียวเท่านั้น ข้าวกล้าก็จักทำสำเร็จได้
น้ำนี้กรุณาให้พวกเราเสียเถิด ฯ (ป.๖/๒๕๑๖)
: อิตเรบี เอวมาห์สุ........... สกสุสาม ตุมหาก
ฆราวาเร วิจริต, อมหากัป สสส เอกอุทเกเนว
นิปผชฺชิสสติ, อิท อุทก์ อมหาก เทถาติ ฯ
: เด็กพวกนั้นเห็นมันแล้วกระทำความเอ็นดู บอกกันว่า
อย่าฆ่ามันเลย (ถึง) ๗ วัน มันอดอาหาร แล้วลูบคลำ
หลังมันปล่อยไปว่า ไปเป็นสุขเถิดนะเจ้า ฯ (ป. ๖/๒๕๑๔)
: เต ต์ ทิสวา อนุกมฺป์ กตฺวา “มา น มาเรถ, สตฺตาห์
ฉินนภัตตา ชาตาติ ตสฺสสา ปิฏฐิ ปริมชชิตวา “สุเขน
คจฉาหีติ วิสฺสชฺเช ฯ
: ฝ่ายมิคารเศรษฐีกราบทูลว่า พระพุทธเจ้าข้า ตลอดกาล
มีประมาณเท่านี้ ข้าพระองค์ไม่ทราบเลยว่า ทานทีถวาย
ในพระศาสนานี้ ย่อมมีผลมาก บัดนี้ ข้าพระองค์ทราบ
แล้ว เพราะอาศัยลูกสะใภ้ของข้าพระองค์ (ป.๕/๒๕๒๑)
: มิคารเสฏฐีปี “อห์ ภนฺเต เอตตก์ กาล เอตฺถ ทินน
มหปุผลนุติ น ชานามิ, อิทานิ เม สุนิส นิสสาย