กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย : หน้า 61/374

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๔๕ : สีลวา ภิกขุ วา ภิกขุนี วา.......ฯ ๕. ถ้านามที่จะขยายมีหลายศัพท์ และประกอบด้วย จ หรือ ปิ ศัพท์ ให้ประกอบศัพท์วิเสสนะเป็นพหูพจน์เสมอ เช่น : ตาม อาวาเส วสนฺตา ภิกขุ ๑ ภิกขุนี จ นิพทธ์ สมาคจฺฉนฺติ ฯ 5. ถ้าในประโยคนั้นมีวิเสสนะหลายศัพท์ ให้เรียงลำดับก่อนหลัง ดังนี้ อนิยม-นิยม-คุณนาม-สังขยา-นาม : : : ยา ปนาย อวเสสา ปชา ฯ (๔/๕๐) เย จตฺตาโร โยคา มหาชน วฏเฏ โอสีทาเป็นฺติ ฯ เอเต เต ภิกฺขเว อุโภ อนุปคมุม มชฺฌิมา ปฏิปทา.....ฯ ๗. วิเสสนะ ที่ประกอบด้วย ต อนุต และมาน ปัจจัย ในวิภัตติ ต่างๆ เว้นปฐมาวิภัตติ จะเรียงไว้ข้างหน้าบทที่ตนขยายก็ได้ เรียงไว้ หลังก็ได้ แต่นิยมเรียงไว้หลังพร้อมกับข้อความที่สัมพันธ์เข้ากับตนทั้งหมด เช่น : อเถิกทิวส์ มหาปาโล อริยสาวก คนธมาลาที่หาเถ วิหาร์ คจฉนฺเต ทิสวา.....(๑/๕) : เอกสฺส ปัจเจกพุทธสฺส ชาตสฺสร์ โอรุยห นหายนฺตสฺส ตีเร จิปิเตสุ กาสาเวสุ จีวร์ เดเนตวา.....(๑/๗๒) ๔. วิเสสนะที่ประกอบด้วย อนุต มาน ปัจจัย ที่ทำหน้าที่ ขยายบทประธานในประโยคกัตตุวาจก นิยมเรียงไว้หน้าบทประธาน ในประโยคกัมมวาจก นิยมเรียงหลังบทประธาน เช่น