ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๔๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
ศัพท์ชนิดเดียวกัน หรือใช้แทนกัน ก็ได้ เช่น สมคฺค-สามคฺคี, ปริหานิ
ปริหาน เป็นต้น (ดูเรื่องการใช้ศัพท์ประกอบ)
คือ
๑๔. กิริยาที่มี อิติ ศัพท์ (เลขใน) เข้าด้วย มีวิธีเรียง ๒ แบบ
ก. ถ้าเป็นกิริยาอาขยาตคุมพากย์ จะเรียงกิริยานั้นไว้หน้า
หรือหลัง อิติ ก็ได้ เช่น
หน้า : โส จินฺเตสิ “อหมฺปิ คมิสสามีติ ฯ
หลัง : โส “ตว์ คจฺฉาที่ติ อาห์ ฯ
ข. ถ้าเป็นกิริยา อนุต มาน ตวา ปัจจัย จะเรียงกิริยา
นั้นไว้หน้า อิติ ไม่ได้ ต้องเรียงไว้หลังอย่างเดียวเท่านั้น เช่น
: โส “อหมฺปิ คมิสสามีติ จินเตตวา อคมาสิ ฯ (ถูก)
: โส จินฺเตตวา “อหมปี คมิสสามีติ อคมาสิ ฯ (ผิด)
๑๕. ต สัพพนามที่เป็นทุติยาวิภัตติ จตุตถีวิภัตติ หรือ ฉัฏฐี
วิภัตติ ทั้ง เอก และพหุ, ถ้าในประโยคนั้นมี อถ ศัพท์ อยู่ต้นประโยค
ให้ประกอบเป็นรูป น เน อสฺส เนส และให้เรียงไว้หลัง อถ นั้น
แม้ว่าความจะอยู่ห่างจาก อถ ห่างจากบทที่ตนสัมพันธ์เข้าก็ตาม ให้
จำไว้เป็นแบบเลยว่า
อถ นำ....
อถสฺส......
• อถ เน.....
อถ เนส์......
ไม่นิยมใช้ว่า อถ ต... อถ เต... อถ อสส..., อถ ตสฺส... อล