คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 360/374

๓๔๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ศัพท์ชนิดเดียวกัน หรือใช้แทนกัน ก็ได้ เช่น สมคฺค-สามคฺคี, ปริหานิ ปริหาน เป็นต้น (ดูเรื่องการใช้ศัพท์ประกอบ) คือ ๑๔. กิริยาที่มี อิติ ศัพท์ (เลขใน) เข้าด้วย มีวิธีเรียง ๒ แบบ ก. ถ้าเป็นกิริยาอาขยาตคุมพากย์ จะเรียงกิริยานั้นไว้หน้า หรือหลัง อิติ ก็ได้ เช่น หน้า : โส จินฺเตสิ “อหมฺปิ คมิสสามีติ ฯ หลัง : โส “ตว์ คจฺฉาที่ติ อาห์ ฯ ข. ถ้าเป็นกิริยา อนุต มาน ตวา ปัจจัย จะเรียงกิริยา นั้นไว้หน้า อิติ ไม่ได้ ต้องเรียงไว้หลังอย่างเดียวเท่านั้น เช่น : โส “อหมฺปิ คมิสสามีติ จินเตตวา อคมาสิ ฯ (ถูก) : โส จินฺเตตวา “อหมปี คมิสสามีติ อคมาสิ ฯ (ผิด) ๑๕. ต สัพพนามที่เป็นทุติยาวิภัตติ จตุตถีวิภัตติ หรือ ฉัฏฐี วิภัตติ ทั้ง เอก และพหุ, ถ้าในประโยคนั้นมี อถ ศัพท์ อยู่ต้นประโยค ให้ประกอบเป็นรูป น เน อสฺส เนส และให้เรียงไว้หลัง อถ นั้น แม้ว่าความจะอยู่ห่างจาก อถ ห่างจากบทที่ตนสัมพันธ์เข้าก็ตาม ให้ จำไว้เป็นแบบเลยว่า อถ นำ.... อถสฺส...... • อถ เน..... อถ เนส์...... ไม่นิยมใช้ว่า อถ ต... อถ เต... อถ อสส..., อถ ตสฺส... อล