หลักการแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ ๓๑๓ : หน้า 329/374

หลักการแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ ๓๑๓ ความแพร่หลายขยายตัว ของพระบวรพุทธศาสนาก็ดี ความสืบต่อมาได้ไม่ขาดสายแห่งพระบวรพุทธศาสนาก็ดี เมื่อได้ระลึกถึงความเป็นมาโดยลำดับ ตามกาลเวลาอัน ยาวนานแล้ว จะเป็นมูลเหตุประการหนึ่ง ที่ชวนให้เกิด ความปลื้มปีติอย่างเอิบอาบซาบซ่านยิ่ง ของมวลพุทธ บริษัทในยุคปัจจุบันในการที่ได้มีโอกาสรองรับพุทธมรดก คือศาสนธรรมที่ตกทอดมาสู่อุ้งมือของตนๆ นับเป็นบุญ กุศลอย่างวิเศษยิ่ง ฯ มคธ : ธมฺมวินัยสฺส ปน สณฺฐปน วิตฺถรณ์ สตฺตปฺปวตฺตนญฺจ ปวตฺตมานกาเล พุทธปริสาย อนุปุพเพน อนุสสริยมานํ ตสฺสาเยว ปีติปาโมชฺช์ วฑโฒ, ตสฺส อจฺเฉชชทาย เป็นสุสา หตุถาคตตตา ฯ อิจฺเจตมิธ อนุตตร์ ว กุสล ฯ (สนามหลวง ๒๕๑๐) ไทย : แต่ปางหลัง ครั้งบรมขัตติยาธิบดีมีพระนามาภิไธยว่า พรหมทัต เสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติครองพระนคร พาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในกำเนิดกระบี่ ถึงความ เจริญวัยแล้ว คล่องแคล่ว ชานิ านาญการโดดไปมา มี กำลังวังชาสมบูรณ์ยิ่งนัก ประมาณกว่า ๕ กำลังคชสาร มีหมู่กระบี่เป็นบริวารถึง 40,000 อยู่อาศัยในหิมวันต ประเทศ ฯ