คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 154
หน้าที่ 154 / 374

สรุปเนื้อหา

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ นี้เน้นการใช้สระและพยัญชนะในการแปลภาษา ทั้งยังมีตัวอย่างการใช้ที่ไม่ถูกต้อง เช่น การเขียนสระตกหรือตัดอักษรตามหลักไวยากรณ์ โดยนำเสนอกรณีศึกษาต่างๆ เช่น คำว่า 'ความปีติ' ที่แปลเป็น 'ปีติ' และการใช้คำที่ผิดเป็นต้น คู่มือนี้เหมาะสำหรับผู้ที่ศึกษาภาษาพระพุทธศาสนาและต้องการฝึกฝนทักษะในการแปลให้แม่นยำยิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-การแปลภาษาไทยเป็นมคธ
-การใช้สระในภาษา
-การใช้พยัญชนะอย่างถูกต้อง
-ความผิดพลาดในการแปล
-ตัวอย่างการแปลที่ถูกและผิด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๓๘ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ศาลา สาลา ศาลา ภาษา ภาสา ภาษา โฆษณา อุคุโฆเสนฺโต อุคฺโคเสนฺโต ฯลฯ (๓) ใช้สระผิด คือ เขียนสระตกบ้าง สับสระกันบ้าง เช่น ความไทยว่า ภาษาบาลี มักใช้เป็น ความเพียร วีริย์ วิริย์ ความปีติ ปิติ ปีติ ถนน วีถิ วิถี หมู สูกร สุกร จูฬ ปาฏิโมกข์ หงอน, ยอด (๔) ใช้สังโยคผิด คือ ใช้พยัญชนะสังโยคไม่ถูกตามหลักไวยากรณ์ โดยสับอักษรกันบ้าง ใช้อักษรต่างวรรคกันมาสังโยคกันบ้าง เช่น ปาฏิโมกข์ ปฏิโมกข์ จุฬ ปุปุนํ เป็น อุกฺกณฺฐิโต เป็น อุกฺกนฺฐิโต คิชฌกูฏ เป็น คิฌชกูฏ อคฺฆติ เป็น อคฺคติ ปุพพาราโม เป็น ปุปผาราโม อายุวฑฺฒโก เป็น อารพุภ อายุวฑฺฑโก เป็น อารภพ ฯลฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More