กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 51
หน้าที่ 51 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นไปที่กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้บทปัญจมีวิภัตติ ซึ่งมักจะขยายกิริยาและนามตามหลักเกณฑ์ที่มีการกำหนดไว้ เช่น การเรียงบทใดให้เรียงไว้หน้าบทนั้น โดยตัวอย่างการใช้และการประยุกต์ในเชิงภาษาไทยที่ถูกต้องจะช่วยให้ผู้เขียนสามารถพัฒนาทักษะการเขียนและการพูดให้ดีขึ้นได้ ผ่านการวิเคราะห์และทำความเข้าใจในหลักการเรียงประโยคและบทนิบาตในแบบต่างๆ รวมถึงบทที่มาร่วมกับบททุติยาวิภัตติและการเรียงบทปัญจมีวิภัตติไว้หลังบทนิบาต ตัวอย่างเช่น ในการเรียงคำจะมีหลักการที่แน่นอนที่สามารถศึกษาและนำไปใช้ในการสื่อสารให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-กฎเกณฑ์การเรียงประโยค
-บทปัญจมีวิภัตติ
-การขยายกิริยาและนาม
-การใช้บททุติยาวิภัตติ
-การเรียงบทปัญจมีวิภัตติในภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๓๕ แก่ สู่ e2 - ง เพื่อ نے ใน เพอ วิธีเรียงปัญจมีวิภัตติ บทปัญจมีวิภัตติ ตามปกติจะทำหน้าที่ขยายกิริยาและนาม จึง มีหลักเกณฑ์เบื้องต้นว่าขยายบทใดให้เรียงไว้หน้าบทนั้น เช่น : พาราณสิโต อวิทูเร สตฺตสิริสรุกขา อตฺถิ ฯ (๖/๙๖) : นว นวมเขา ปุพพวฏฺฏิโย เจว บุพวา จ ปคุตรีสุ ฯ บทปัญจมีวิภัตติที่มาร่วมกับบทอื่น มีวิธีเรียง ดังนี้ (๕/๑๐๕) ๑. มาร่วมกับบททุติยาวิภัตติ จะเรียงไว้หน้าหรือหลังบททุติยา วิภัตตินั้นก็ได้ เช่น หน้า : อเถโก ทิสาวาสิโก ภิกขุ ราชคหา สาวตุ คนฺตฺวา..... (๑/๗๑) หลัง : ราชา เสนาปต์ รฏฐิโต ปพพาเชส ฯ ๒. ที่มาร่วมกับนิบาต คือ ยาว วินา อญฺญตร และ อารา นิยมเรียงบทปัญจมีวิภัตติไว้หลังบทนิบาตเหล่านั้น เช่น ยาว : ยาว อกนิฏฐภวนา ปน เอกนินนาท โกลาหล อคมาสิ ฯ (๑/๕๐)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More