กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในพระไตรปิฎก : หน้า 101/374

หรือ : กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๒๕ : อชฺชตคเคทานาห์ อาวุโส อานนท อญฺญตุเรว ภควตา อญฺญตร ภิกขุสงฆา อุโปสถ์ กริสสามิ ฯ (๑/๑๓๔) : สญฺเจตนิกา สุกกวิสฏฐิ อญฺญตร สุปินนฺตา สงฆาทิเสโส, : ตทนนุตร์ โก ชาเนยย อญฺญตร ตถาคเตน, (ตติยาวิภัตติ) น เม อิม โสก์ อญฺโญ นิพฺพาเป สกขิสสติ อญฺญตร ตถาคโตน ฯ (๕/๗๕) (๓) เปตวา ศัพท์ ใช้ในกรณีเว้นไว้ส่วนหนึ่ง กันไว้ส่วนหนึ่ง จากหลายๆ ส่วน คือ ยกเว้นไว้ต่างหากไม่เหมือนผู้อื่น สิ่งอื่น นามที่ เข้าด้วย นิยมเป็นทุติยาวิภัตติ (เว้นซึ่ง....) อย่างเดียว และนิยมเรียงไว้ หลัง เปตวา เช่น ความไทย : ได้ยินว่า เว้นฐานะนี้เสีย ชื่อว่าการจัดแจง ภัตตาหาร สำหรับพระตถาคต ย่อมไม่มีใน สถานที่อื่น ในพระไตรปิฎก เป็น ความไทย : : เปตวา กิร อิม ฐาน ที่สุ ปิฏเก อญฺญตฺถ ตถาคตสฺส ภตฺตวิจารณ์ นาม นตฺถิ ฯ (๖/๑๒๙) ชาวเมืองสาวัตถี เว้นพระอริยสาวกเสีย ที่เหลือโดยมาก พูดว่า พวกท่านจงดูการ กระทำของเหล่าสมณศากยบุตร