คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 134/374

๑๑๘ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ (๓) ตฺวา ปัจจัย มาคู่กับ อนุต มาน ปัจจัย หรือ กิริยาอาขยาต (ตฺวา + อนฺต, มาน, กิริยาอาขยาต) ศัพท์ซึ่งประกอบด้วย ตวา ปัจจัย ทำกิริยาอาการพร้อมกับ กิริยาบทหลัง มีชื่อเรียกทางสัมพันธ์ว่า “สมานกาลกิริยา” ใช้ในกรณี ที่ประธานทำกิริยาพร้อมกัน ๒ อย่าง กิริยาอย่างหนึ่งทำเสร็จแล้ว แต่อีกกิริยาหนึ่งยังไม่เสร็จ หรือ เสร็จแล้วเช่นกัน กิริยาที่ทำเสร็จแล้วให้วางไว้ข้างต้น ประกอบด้วย ตวา ปัจจัย ส่วนกิริยาที่วางไว้หลัง ประกอบด้วย อนุต มาน ปัจจัย หรือ เป็นกิริยาคุมพากย์ แล้วแต่ความ เช่น : เอโก ปจฺเจกพุทโธ ฌาน์ สมาปัชชิตวา นิสีทิ ฯ (นั่งเข้า ฌาน) (แสดงว่า คำที่เป็นตัวเอน ๒ คำนี้ ทำพร้อมกัน มิใช่เข้าฌาน เสร็จแล้วจึงนั่ง) : อมุม ตัว สสสสสุรสามการ อคุณ ทิสวา พหิ ตสฺม ตามี เคเห จัตวา มา กิเลส ฯ (๓/๖๒) (อย่ายืนพูด) (แสดงว่า ยืนกับพูดเป็นกิริยาทำพร้อมกัน มิใช่ยืนเสร็จแล้ว จึงพูด) : อถ ม รัญญา ทินฺนปริหาเรน ตเถว อุคโฆสาเปตวา วิจรนต์ ปูนปิ ราชา ปกโกสาเปตวา ฯเปฯ (แสดงว่า การโฆษณากับการเที่ยวไป ทำพร้อมกัน มิใช่ โฆษณา เสร็จแล้ว จึงเที่ยวไป) (๔) ต ปัจจัย มาคู่กับ กิริยาอาขยาตหมวดวัตตมานา (ต + วัตตมานา)