คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 274
หน้าที่ 274 / 374

สรุปเนื้อหา

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ นี้ เป็นการชี้แจงและอธิบายเกี่ยวกับการแปลความไทยเป็นมคธ ซึ่งมีการใช้การเปรียบเทียบเพื่อให้ความเข้าใจในศาสตร์นี้ดีขึ้น โดยกล่าวถึงการใช้ศัพท์ที่มีความหมายเฉพาะในบริบทต่างๆ เช่น ปิณฑบาต และการเปรียบเทียบภิกษุและสามเณร รวมถึงหลักการของการบำเพ็ญเตจีวริกังและการมีสันโดษด้วยจีวร นอกจากนี้ยังให้ความสำคัญกับการเข้าใจบริบทและความหมายในการแปล ให้ผู้เรียนสามารถประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-การแปลภาษาไทยเป็นมคธ
-ศัพท์เฉพาะในมคธ
-การเปรียบเทียบในบริบท
-การบำเพ็ญทางจิตใจ
-สันโดษและการใช้จีวร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๕๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ เป็น ชี้แจง ความไทย เป็น ไม่ใช่ ชี้แจง ความไทย ระงับความหิวนั้น เหมือนใช้ยาสมานแผล และ เหมือน ใช้เครื่องป้องกันความร้อนเป็นต้นนั้น ใน ฤดูร้อนและฤดูหนาว เป็นต้น ฯ : วิหึสา นาม ชิคจฺฉา อาพาธนาเจน, อุปรมตฺถญฺเจส ปิณฑปาติ ปฏิเสวติ วณาเลปนมิว อุณหสีตาทีสุ ตปปฏิการ์ วิย จ ฯ (วิสุทธิ ๑/๔๐) - วณาเลปน์ ก็ดี ตปปฏิการ์ ก็ดี ทำหน้าที่เช่นเดียวกัน ปิณฑบาต คือ ถูกบริโภค (ปฏิเสวติ) เหมือนกัน เป็น การอุปมาขยายความบท ปิณฑบาต ให้ชัดขึ้น : ก็ภิกษุผู้จะให้ปัจจัยสันนิสิตศีลบริบูรณ์ จะต้องเป็น เหมือนสามเณรสังฆรักขิตผู้เป็นหลาน ฯ : ปจจยสนนิสิตตลีลปริปูรเกน ปน ภาคิเนยฺยสงฺฆ รกฺขิตสามเณเรน วิย ภวิตพุฒิฯ (มงคล ๑/๑๙๙) : ปจจยสนนิสิตตลีลปรเกน ปน ภาคเนยยสงฺฆ รกฺขิตสามเณร วิย ภวิตพุฒิฯ ศัพท์ว่า สามเณเรน เป็นข้อเปรียบเทียบ ปริปูรเกน จึงต้องมีวิภัตติเดียวกันหากใช้เป็น สามเณร ก็ไม่รู้ ว่าเปรียบกับบทไหนในประโยค แม้จะพอแปลได้ก็ ผิดสัมพันธ์เสียอีก คือ ความบ่งว่า ภิกษุต้องเป็น เหมือนสามเณรเป็น ฯ : ภิกษุผู้บำเพ็ญเตจีวริกังคธุดงค์ ย่อมเป็นผู้สันโดษ ด้วยจีวรพอบริหารกายด้วยสันโดษนั้น เธอจึงถือ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More