คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 272/374

๒๕๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ เรียงบทเปรียบเทียบไว้ตามลำดับเนื้อความ โดยประกอบ ศัพท์ให้มีลิงค์ วจนะ วิภัตติเหมือนบทประธาน หรือนาม เจ้าของ เรียง วิย ศัพท์ คุมไว้ท้ายบทเปรียบเทียบนั้น ไม่นิยมใช้ ศัพท์อื่น เช่น อิว หรือ ยถา จะใส่กิริยา หุตวา เข้ามาคุมหรือไม่ก็ได้ หากสุดประโยค ควรใส่กิริยา “ว่ามี ว่าเป็น” คุมประโยคไว้ด้วย เช่น ความไทย : พระเถระนั้น เหมือนถูกสายฟ้าฟาดที่กระหม่อม พูดว่า อาวุโส คุณอย่าให้ผมฉิบหายเลย ไม่มีหรอก กรรมรูปนี้ของผม ฯ เป็น ความไทย เป็น ความไทย เป็น : โส อสนิยา มตฺถเก อวตฺถโฏ วิย มา นํ อาวุโส นาเสรี, นตฺเถว มยุห์ เอวรูปนฺติ ฯ (๕/๔๙) : พราหมณ์พวกนั้นได้ยินเสียงนั้นเท่านั้น เป็นประดุจ ถูกฆ้อนเท่าภูเขาพระสุเมรุทุบลงบนศีรษะ เป็น ประดุจถูกหลาวแทงที่หูทั้งสอง ถึงความไม่สบาย กาย และเสียใจ ฯลฯ (สนามหลวง ป.ธ.๗/๒๕๒๖) : เต ต์ สทท สุตวาว สิเนรุมตเตน บุคคเรน สีเส ปหฎา วิย กณฺเมสุ สเลน วิทธา วิย ทุกฺขโทมนสฺสมฺปตฺตา ฯเปฯ (มงคล ๑/๑๒๐) : สรีระของพระเถระได้เป็นเหมือนถูกคบไฟสุมแล้ว : เถรสฺส สรีร์ อุกกาห์ อาทิตย์ วิย อโหสิ ฯ (๕/๓๐)