ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๖๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
อโยนิโส ปวตฺตยโต หิ อิฏฐชนมรณานุสสรณ โสโก
อุปปชฺชติ วิชาตมาตุยา มรณานุสสรเณ วิย ฯเปฯ อตฺตโน
มรณานุสสรเณ สนฺตาโส อุปปัชชติ อุกขิตตาสิกวธ
ทิสวา ภีรุกชาติกสฺส วิย ๆ (วิสุทธิ์ ๒/๒)
๗. ในกรณีที่มีการเทียบเคียงอุปมาอุปไมยเพื่อให้เข้าใจชัดเจน
ส่วนมากจะมีรูปประโยคเป็นลิงคาถทั้ง ๒ ประโยค มีความนิยมดังนี้
วางประโยคอุปมาไว้หน้าประโยคอุปไมย ใส่เนื้อความเต็มทั้ง
-
-
๒ ประโยค ไม่นิยมละไว้ฐานเข้าใจ
ประโยคแรกนิยมใช้ ยถา ตถา รับ ประโยคต่อๆ มาใช้ วิย
ศัพท ทั้งหมด
จะใช้ วิย ศัพท์ทั้งหมด ตั้งแต่แรกก็ได้
ดูตัวอย่างประกอบ
ยถา หิ ตสฺสา กุกกุฏิยา อตฺตโน อณุเฑสุ อธิสมิตาทิ
ติวิธกิริยากรณ์, เอว์ โพธิปลุลงเก นิสินฺนสฺส โพธิสตฺต
ภูตสฺส ภควโต อตฺตโน จิตฺตสนฺตาเน อนิจจ์ ทุกขมนตฺตาติ
ติวิธานุปสฺสนากรณ์ ฯ กุกกุฏิยา ติวิธกิริยาสมุปาทเนน
อณทาน อปูติภาโว วิย โพธิสตฺตภูตสฺส ภควโต
ติวิธานุปสฺสนาสมุปาทเนน วิปัสสนาญาณสุส อปริหาน ๆ
(สมนฺต ๑/๑๒๕)
ยถา หิ ตาลวเน ทวาส ตาลา, เอว์ อิมสฺ กาเย
ทวาตีส โกฏฐาสา, มากโฏ วิย จิตต์ ฯ สุทโธ วัย
โยคาวจโร ฯ มกกฎสส ทวฤติสตาลเก ตาลวเน นิวาโส