คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 352/374

๓๓๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ตัวอย่างที่พึงพิจารณา ดังนี้ : เยหิ ชมพวาสิโน ชม วาสิโน นิวาสนสฺสตฺถาย วิเทเสส วณิชชายตฺถาย วา วา จาริก วิจรีสุ, เตสุ โย โกจิ, ย์ สาสน์ สกุกโรติ ครุกโรติ มาเนติ ปูเชติ, ตเทวาทาย สยเมว ปฏิปชฺชติ, ตสุมิญฺจ ติตรฏฐวาสิโน สมาทเปตวา อนุวฑฺตาเปส ฯ : ยงกิญจิ หิ รญฺโญ มงฺคลาวมงคลกรณ์ ราชพิธีติ ทยุย ภาสาย สญฺชานิต, สพฺพนต์ เยฮุยเยน ยสฺมา จิโต ปุพฺเพ อิมสฺมี สยามรฎเฐ ขตฺติยา เจว ราชาโน รฏฐวาสี จ พราหมณสุทธิ์ สกุกรีสุ ครุกรีส มาเน ปูเช ยทา ปน พุทธสาสน์ อิมสฺส สุวณฺณภูมิย์ สยามรฏฐ์ ปากฏ อโหสิ ตทา ตเทว สกุกโรนฺติ ครุกโรนฺติ มาเนนติ ปูเชนติ ตสมา พุทธศาสนสุส เจว พราหมณสุทธิยา จ นิยาเมน สมมิสสก์เยว การิต ฯ ความจริงการปรุงประโยค ย ต นี้ไม่รู้จะยุ่งยากและซับซ้อน มากนัก เพียงให้รู้ความนิยมทางภาษาโดยศึกษาจากตัวอย่างในปกรณ์ ที่เป็นที่ยอมรับกันมาแต่โบราณเท่านั้น ก็สามารถแต่งตามได้โดยไม่ยาก ขอให้ระลึกอยู่เสมอว่า ไม่พึงแต่งประโยค ย ต พร่ำเพรื่อ ซ้อนจนเกินความจำเป็น จนประโยคภาษามคธไม่สละสลวย เพราะจะ รุงรังด้วย ย ต เท่านั้น และประโยค ย ต ที่แต่งซ้ำซ้อนและบ่อย