คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ : หน้า 50/374

๓๔ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ หน้าเช่นเดียวกัน จึงพอวางหลักในการเรียงวิภัตตินี้ได้ดังนี้ ๑. ขยายบทใดให้เรียงไว้หน้าบทนั้น เช่น : อโห อยุปทุฏฐสส ทุสสติ ฯ : กฐินสฺส ทุสส์ ฯ ๒. ถ้ามาร่วมกับบทอวุตฺตกมฺม จะเรียงไว้หน้าหรือหลังบทอวุตต กมุมก็ได้ แต่เรียงไว้หลัง อวุตฺตกมฺม ความจะกระชับชัดเจนกว่า เช่น หน้า : : โส ตสฺสา คพภปริหาร อทาส ฯ (๑/๓) โส ต์ อาหริตวา ปุตฺตสฺส เภสัชช์ กโรติ ฯ (๑/๒๓) หลง : อานนฺทตฺเถโร อตฺตโน ชีวิต สตฺถุ ปริจฺจชิตวา ปุรโต อฏฐาสิ ฯ (๑/๑๓๐) ๓. ถ้ามาร่วมกับบท สมฺปาปุณยกมุม (สู่) หรือบทอาธาร นิยม เรียงไว้หลัง ๒ บทนั้น เช่น หลังสมุปาปุณิยกมุม หลังอาธาร สรุปง่ายๆ ว่า : ยตฺถ เถรสส กนิฏโฐ วสติ, วีถี ปิณฑาย ปวิสสุ ฯ (๑/๑๓) : โส ญาติสมาคเมเยว ปิณฑาย จรติ ฯ ๑) ขยายบทใด เรียงไว้หน้าบทนั้น ๒) ถ้ามาคู่กับบททุติยาวิภัตติ เรียงไว้หน้าอวุตฺตกมฺม แต่ เรียงไว้หลัง สมฺปาปุณิยกมุม และ อาธาร ตามผัง