การใช้ศัพท์และความหมายในภาษาไทย : หน้า 211/374

ยาโม ฯเปฯ (๒/๑๐๔) พอสรุปได้ว่า ศัพท์และความหมาย ๑๙๕ เอก ศัพท์ นำประโยค น่าเรื่องได้ทั่วไปทั้งเจาะจงและไม่เจาะจง อปร ศัพท์ ใช้เมื่อได้กล่าวถึงบุคคล สัตว์ สิ่งของอย่างเดียว กับนามเจ้าของตนมาก่อนแล้ว (เช่นตัวอย่าง กล่าวถึงดาบสมาก่อน ตรัส ถึงพระดำรัสนั้นมาก่อน) อิตร ศัพท์ ใช้เมื่อได้กล่าวถึงคนหลายคนก่อน แล้วแยกกล่าว ถึงทีละคน กล่าวถึงคนแรกไปแล้ว จะกล่าวถึงอีกคนที่เหลือ จึงใช้ อิตร ศัพท์ ได้ การใช้ เอยย เอย วิภัตติ ใช้ในกรณีที่ข้อความนั้น เป็นค่าชักชวนเชิญชวนให้หา มิได้บังคับ จะทำหรือไม่ทำก็ได้ ไม่ทำก็ไม่มีโทษ ไม่มีความผิด และไม่เสียหายแต่ อย่างไร แต่ถ้าทำตามได้ก็จะได้รับผลดีเอง เช่น : เถรส จ ตตฺถ เนว ญาตี น สาโลหิตา อตฺถิ, เป็น สุทธี มนฺเตยย ๆ (๑/๑๐) : ภนฺเต สเจ อยุยา อิม เตมาส์ อิธ วเลย, มย์ สรเณสุ ปติฏฺฐาย สีลานิ คุณเหยียามาติ อาห์สุ ฯ (๑/๘) การใช้ ตพฺพ ปัจจัย ใช้ในกรณีข้อความตอนนั้น เป็นความบังคับ ให้ท่ากลายๆ จะ