ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๕ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙
ประโยคว่า
: ท่านสัญชัยเห็นสหายทั้งสองนั้น จึงถามว่า พ่อทั้งสอง
ฯ
ใครๆ ที่แสดงทางอมตะ พวกพ่อได้แล้วหรือ ฯ ขอรับ
ท่านอาจารย์ ใครๆ ที่แสดงทางอมตะ กระผมทั้งสอง
ได้แล้ว ฯลฯ ท่านอาจารย์ ประพฤติธรรมเปล่า ไร้
สาระ เชิญท่านอาจารย์ มาเถิด พวกเราจักพากันไป
ยังสำนัก พระบรมศาสดา ฯ ท่านสญชัยตอบว่า พวก
พ่อ ไปเถิด ตัวเราจักไม่อาจ ฯ (ป.๔/๒๕๑๙)
- สญฺชโย เต ทิสวา “ก็ ตาตา โกจิ โว อมต
มคเคเทสโก ลทโธติ ปุจฉิ ฯ “อาม อาจริย ลทโธ
ฯเปฯ ตุมเห ตุ เฉ อสาเร วิจรถ, เอก, สตฺถิ สนฺติก
คมิสสามาติ ฯ คจฉา ตุมเห, อห์ น สกขิสสามีติ ฯ
(๑/๘๕)
ไม่ใช่แต่งไปตามความไทยว่า
: สญฺชโย เต ทิสวา “กี ตาตา โกจิ ปิตเรหิ พุทโธติ
ปุจฺฉิ ฯ อาม อาจริย ลทโธ ฯเปฯ อาจริโย ดุจเฉ
อสาเร วิจรติ, เอต สตฺถิ สนฺติก คริสสามาติ ฯ
คจฉันตุ ปิตโร, อห์ น สกขิสสามีติ ฯ
ต. ลํานวนการแปลนิบาต/ศัพท์
(๑) สํานวนไทยว่า จัด นัก ใช้ อติ อุปสัคนำหน้าศัพท์