การใช้วิภัตติในภาษาไทย : หน้า 33/374

ประโยคและส่วนของประโยค ๑๓ วิภัตติ จตุตถีวิภัตติ ปัญจมีวิภัตติ สัตตมีวิภัตติ ที่สัมพันธ์เข้ากับกิริยา และ ศัพท์กิริยาวิเสสนะ วิกติกัตตา เช่น ทุติยาวิภัตติ : (โส) ทุกปี ทุมมโน สตฺถิ สนฺติก อคมาส ฯ (๑/๓๖) ตติยาวิภัตติ : โส กร สถิริ อธิมุตฺตสิเนเหน ปัญห์ น ปุจฺฉติ ฯ (๑/๕) จตุตถีวิภัตติ : โส ต์ อาหริตวา ปุตฺตสฺส เภสัชช์ อกาส ฯ ปัญจมีวิภัตติ : ปาปา จิตต์ นิวารเย ฯ (๕/๔) สัตตมีวิภัตติ : (๑/๒๓) ตทา สาวตถิย์ สตฺต มนุสสโกฏิโย วสนฺติ ฯ (๑/๕) กิริยาวิเสสนะ : สตฺถา ปน เป็น หตุถินา อุปฏฐิยมาโน สุข วสิ ฯ (๑/๕๓) วิกติกัตตา ปาโป ชาโตสิ สามเณร ฯ (๑/๑๕) : บทอาลปนะ บทอาลปนะ คือ บทที่แทรกเข้ามาเป็นคำร้องเรียกในประโยค เวลาแปลต้องแปลก่อนที่จะแปลบทประธานในประโยค มีวิธีเรียก สัมพันธ์เฉพาะตัวและไม่เข้ากับศัพท์อื่น เช่น - ภนฺเต อิมสฺมึ สาสเน กติ ธุราน ๆ (๑/๗) - วเทหิ ตาว อาวุโส ปาลิต ฯ (๑/๑๐) - อัจฉริยา วต โภ ธมฺมเทสนา ฯ (๑/๗๐)