ข้อความต้นฉบับในหน้า
กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๖๗
นีโลทกาทิเภท โหติ, น จ นวํ อุทก์ นาปิ ปุริม
ปสนุนอุทกเมว ฯ (๑/๒๑)
อีกข้อหนึ่ง ประโยคข้างหน้าซึ่งสิ้นสุดข้อความไปแล้ว แต่ไม่มี
เครื่องหมาย “” คั่น ก็ไม่นับเป็นหนึ่งของประโยคถัดไป และประโยค
เลขนอกทั้งหมดก็ไม่นับเป็นหนึ่งของประโยคเลขในด้วย เคยพบนัก
ศึกษาเรียงนิบาตแบบนี้ผิด อาจเป็นเพราะเข้าใจผิดก็ได้ เช่น
:
ความไทย : เศรษฐีนี้รักษาเราในฐานะ ที่ไม่ควรรักษา จริงอยู่
เราตัดศีรษะของตน ซึ่งประดับตกแต่งแล้ว.....สิ้น
สื่อสงไขย กำไรแสนกัป...
เรียงว่า : อย์ เสฏฐี ม อรกขิตพฺพฏฐาเน รกฺขติ, หิ อห์
กปปสตสหสฺสาธิกานิ จตฺตาริ อสงไขยยานิ
อลงกตปปฏิยตฺต์ สีส์ ฉันทิตวา.....(ผิด) (๑/๕)
ความไทย : พระติสสะนั้นให้เกิดขัตติยมานะขึ้นแล้ว ถามว่า
เรียงว่า
:
ท่านมายังสำนักของใครกัน เมื่อเขาตอบว่า
สำนักพระศาสดา จึงกล่าวว่า ก็พวกท่านสำคัญ
ผมว่าท่านรูปนี้ เป็นใคร ดังนี้.....
โส ขตฺติยมาน ชเนตวา ตุมเห กสฺส สนฺติก
อาคตาติ ปุจฉิตวา “สตฺถิ สนฺติกนฺติ วุตฺโต, “ปน
นํ โก เอโสติ สกุลกเขา ฯเปฯ (ผิด) (๑/๓๖)
การวางนิบาตในสองประโยคนี้ผิดทั้งสิ้น ซึ่งมองดูแล้วเหมือนไม่
ผิด เพราะวางไว้กลางข้อความ แต่จัดว่าผิดเพราะประโยคสิ้นสุดลง